Ey Allah İm Yüceler Yücesi

Ey Alim! Ey yüceler yücesi!


Bir soğuk kış gecesi beni ısıttın ılıklığınla, hecesine ömürler verilecek

sözler işittirdin…


Birdin, sonsuzdun, tektin; insanda gizlenmiş yürektin


Beni sevecektin, sevdin; beni görecektin, gördün; beni işitecektin, işittin!


Nasıl bir zamanlar “in!” dedin indiysem şimdi “Din!” dedin dineceğim


Seni “Hakk”ıyla bileceğim; seveceğim



Ey Rabbim! Ey öteler ötesi!


Senden gelen bu sesi, bu nefesi seni söylemekle tüketeceğim!


Seni dinleyeceğim ve ney gibi inleyeceğim bu nefesin havalarından ama nefsin

hevalarından değil asla; neyzenin nevalarından!


Revalarından deva bulacağım; sevap umacağım



Ey kalbim! Ey özeler özesi!


Sızdır gözlerimden özüme sıcak bir akışla aşkını ve beni bağışla…


Sözlerimdeki bu yanış ve yakarışla aydınlat alnımı, kaş altından bir bakışla kaybolsun tüm günahlarım!


Affedilene kadar ahlarımdan sabahlarım




Ey sevgilim! Ey özneler öznesi!


Eylemlerimi etkili kıl ve tümle beni, zarfım ol koru, bağla beni kendine yine…


Yükle yüksündürtmeden; özneme özeneyim, peykinde gezineyim, kokuna


bezeneyim ve bileyim ki “gizli hazine”yim


Deneyim ve dineyim senin izninle ve izinle


Ey gizim! Ey neşideler neşidesi!


Endişesi sen olan bir insan eyle beni ve kendimi eylememe izin verme


Kır bütün oyuncaklarımı, yak kâğıttan kayıklarımı, yık çiktigim kapıları!


Yapıları uymayan ne varsa yaptırma bana, sapılacak yollardan uzak tut ve unuttur senden gayrıyı!


Tapılacak bir tek sensin, kabul et bu ayrıyı




Ey efendim! Ey önceler öncesi!

Neyim varsa al benden yeter ki sen kal!


Beni yoluna sal razıyım yağmurdan sonraki doluna…


Dolunay gibi günü yansıtan; kıl beni vasıtan ki bütünleşeyim



Ey Allah’ım! Ey niceler nicesi! Sensin tek ilahım!



Buncadır bütün ahım!


Alintidir