Dehrî Îmân Ediyor.

Bizanslılar devrinde, bir doktor yaşıyordu

Allaha inanmıyor, hâşâ "Yoktur" diyordu

O, semâvî dinlerden, inanmazdı birine

Derdi ki: (Var olmuştur, âlem kendi kendine

Yoktur bu kâinâtı bir yaratan, var eden

Bana, isbât eylesin, aksini varsa diyen

Kim iknâ eder ise, beni kendi fikrine,

Ben dahî gireceğim, o kimsenin dînine)

Halk ifsâd oluyordu, zehirli sözlerinden

Hıristiyân âlemi, âciz kaldı elinden

Bunu, krallarına, gidip haber verdiler

(Bu dinsizi, biz iknâ edemedik) dediler

Kralın da o ara, geldi ki hâtırına:

"Göndereyim bunu ben, müslümân diyârına

Onların âlimleri, daha çok bilgilidir

Bu dehrînin haddini, ancak onlar bildirir”

Bir de mektup yazarak islâm hükümdârına,

Dedi: (Dinsiz bir doktor gönderiyorum sana

Kendisi dehrî olup, tanımıyor Rabbini

Bildirsin ulemânız, bu dehrîye haddini)

Haber saldı hükümdâr, “Ahmed bin Harb”e hemen

O dahî hükümdâra, buyurdu ki cevâben:

(Hazırlayın sarayda, münâzara yerini

Ben biraz gecikirim, az beklesin o beni)

Ahmed-i harb, meclise geç gelince bilerek,

Sordu dehrî: (Ne için, geç kaldınız?) diyerek

Buyurdu ki: (Ben abdest almak için, Dicle'ye,

Gidince, şâhit oldum gâyet tuhaf bir şeye)

(Ne gördünüz?) deyince, buyurdu: (Biraz evvel,

O suyun kenârında, “Ağaç” vardı çok güzel

Baktım, yere yıkıldı, sonra o ağaç yine,

Biçilip tahta oldu, hemen kendi kendine

Sonra da bu tahtalar, insan eli değmeden,

birbiriyle birleşip, bir “Sandal” oldu hemen

Kayıkçısız, küreksiz, başladı yürümeye,

Bu sebeple geciktim, yanınıza gelmeye)

Dehrî bunu dinleyip, dedi ki: (Bu, delidir

Bu saçma sözleri de, bunun bir delîlidir)

Buyurdu ki: (Ey ahmak, vazgeç bu gurûrundan

Senin saçmalarının, bir farkı var mı bundan?

Sen dersin ki: "Bu âlem, olmuş kendi kendine"

Bu sözün, uyuyor mu hiç bir akla ve dîne?

Bir sandal ki, ustasız yapılamazsa mâdem,

Nasıl kendi kendine oldu bu koca âlem?

Bir âlem ki, içinde, ne ince san’atlar var

Ay, güneş sistemleri, milyonlarca yıldızlar

Akılları şaşırtan, bu incelikleriyle,

Bu âlem, hiç sâhipsiz olur mu, peki söyle?)

Dedi ki: (Çok haklısın, lâzım elbet bir yapan)

“Şehâdet”i getirip, îmâna geldi o an

DEHRÎ ÎMÂN EDİYOR

Malu mülke olma mağrur deme var mı ben gibi

Bir muhalif yel eser savurur harman gibi