Üşüyen Kalbime Konar Mısın

Rüzgarın toprak üzerindeki esintisi yaprağın damarları yakamozun ışıltısı meyvenin çekirdeği tozlu düşüncelerimi aydınlatıyor İçimdeki Ummansız dalgalar biranda durgun suya bırakıyor


Fecri sadıkla birlikte sadık olanlar kıyama kalkıp Rabbine secdeye varıyor Kun ve yekün anlamını doğuruyor ruhumun derinliklerinde Sadece içten riyasız safi duygularla ‘’emret emrindeyim Sen nasıl istersen öyle olayım Yeter ki üşüyen kalbimi ısıtacak yusufcuk kuşu bedenimi saracak Tuğba dalları ol ey rahmet! Terennümleri zikri muhammediye’ye dönüşüyor


Pencereme koyduğum menekşe kumrunun çıkardığı ses annemin okuduğu Rabbimin kelamı kalbimin ılık yeli bir rahmet umanına yerini bırakıyor


Seherde ağlayan veli kulların iniltisi afvu mağfiret dileyen günahkâr gözler ve ellerin emanetçisi zikre dalmış zakirin aşkı üşüyen kalbimde bir kum fırtınası oluşturuyor’’ Ey Rahmetin efendisi! Sağanak sağanak yağdır rahmetini Yağdır ki mağfiret olunana kadar kalkmayayım Namusu ekber olan şu anlımı sadece senin için boynu bükük ve eğik içten içe yakaran hamim bir kul olayım Günaha dalmış bu ellerim harama fütursuzca bakan bu gözlerim ve tüm azalarım sadece senin zikrinle hayat bulsun’’


Bunca işlenen suç ve günaha karşı birazda olsa ağlama yakarma duygusu kalbime ilham eyle ilahi! Zira dilim lal kalbim bihaber üşüyen bedenim viraneihal oldu



Üşüyen şu garip kalbime konar mısın? ey rahmet


Yusuf olsam sende kuyu

Alıp beni saklar mısın?

Yunus olsam sende balık

Yutup beni kıyıya atar mısın?


Yola düşüp seyyah olsam

Bana yoldaş olur musun?

Çöle düşüp mus’ab olsam

Bana Yesrib olur musun?



Ben bir virane sende yürek

Üşüyen kalbime konar mısın?

Ateş olsam sende su

Yanan her yanıma damlar mısın?




Ölüversem buracıkta

Ey rahmet ve can!

Üşüyen kalbime konar mısın?


selam ve dua ile ebu ömer

alıntı