Ben Beni Bıraktığım Zaman, Sen Beni Bırakma Ya Rab

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-03-2012

Ben Beni Bıraktığım Zaman, Sen Beni Bırakma Ya RAB

İLAHİ

! YALNIZ KALDIM

Yalnız kaldım

Su yumuşaklığında kaldı kalbim

Bir damla düştü zamandan

Kirlendim

Dağıldı kelimelerim

Aşkından bir tek geriye senden

gizleyemeyeceğim zaaflarım kaldı

Günah çıkardım her an; bir sonraki an suç

işlemek için

Cesaretim şeytana taş çıkarttı

Bilemezdim şehir bana ihanet

edecek

ve ben yine yalnız kaldım

Taş yumuşaklığında kaldı kalbim

İLAHİ

!
Meleklerin kapısını çalmadığı tek ev benim (mi) kaldı

Gölgesi üstüme

düşmeyen mahşeri kalabalıklarda (nasıl oldu da) kayboldum

Güneş ışığını

yeryüzünden mi çekti; yoksa gecelerin, kötü gündüzün masum çocuğu geri mi

geldi? Kim geldi ilahi

?

İftar sofralarına susam taneleri şuh düşünce, beyaz iplik siyah ipliği

çözünce; tende cana "düş" düşünce; kim gelir?

kim gider?

neyin peşine

düşer?

bilemeyince

Yalnız kaldım yine

Bağışlar mısın?

Hangi savaştan arta kaldı bu yüz? Hangi zayıf yanlarından tutulup savruldu

bu yürek? Herkes bilmese de sen biliyorsun

Sen söylersen bu yüz çekilir

herşeyden

Utanır, kıvrılır, çaresi çığlık atıp intihar eder

Örter misin?
İLAHİ

!
Yeniden başlarsak, yol verir misin? Yolda ihanet üzerine lekeler bırakan

sözler bulursak, ayet ayet bize tekrar inen kitap verir misin? Elçilere

zeval veren ahitlerimiz bizi tenhalarda yoklarsa eğer, bizi sure sure

yayılan şehirlere vardırır mısın? Yoksa

yoksa İlahi bizi bize bırakarak mı

cezalandırırsın?

Yalnız kaldım

Saçlarımı kavrayıp yerde sürüklese de geçmişim

Ağlarsam,

bağışlar mısın? Yoksa beni tel tel zaaflarımla örer misin?

"Ramazana erdirdin ise bizi, bizden ümidini kesmemişsin dersek" eğer; bizi

bir kez daha sever ve bağışlar mısın? Bayram namazını şeytana kıldırtmadan

"söz bu sefer son" dersek; tevbe edersek

Bizi seninle kalmak için yalnızlaştırır mısın?

08-03-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Ben Beni Bıraktığım Zaman, Sen Beni Bırakma Ya Rab Ben Beni Bıraktığım Zaman, Sen Beni Bırakma Ya RAB İLAHİ! YALNIZ KALDIM Yalnız kaldım Su yumuşaklığında kaldı kalbim Bir damla düştü zamandan Kirlendim Dağıldı kelimelerim Aşkından bir tek geriye senden gizleyemeyeceğim zaaflarım kaldıGünah çıkardım her an; bir sonraki an suç işlemek için Cesaretim şeytana taş çıkarttı Bilemezdim şehir bana ihanet edecek ve ben yine yalnız kaldım Taş yumuşaklığında kaldı kalbim İLAHİ! Meleklerin kapısını çalmadığı tek ev benim (mi) kaldı Gölgesi üstüme düşmeyen mahşeri kalabalıklarda (nasıl oldu da) kayboldum Güneş ışığını yeryüzünden mi çekti; yoksa gecelerin, kötü gündüzün masum çocuğu geri mi geldi? Kim geldi ilahi? İftar sofralarına susam taneleri şuh düşünce, beyaz iplik siyah ipliği çözünce; tende cana "düş" düşünce; kim gelir? kim gider? neyin peşine düşer? bilemeyince Yalnız kaldım yine Bağışlar mısın? Hangi savaştan arta kaldı bu yüz? Hangi zayıf yanlarından tutulup savruldu bu yürek? Herkes bilmese de sen biliyorsun Sen söylersen bu yüz çekilir herşeyden Utanır, kıvrılır, çaresi çığlık atıp intihar eder Örter misin? İLAHİ! Yeniden başlarsak, yol verir misin? Yolda ihanet üzerine lekeler bırakan sözler bulursak, ayet ayet bize tekrar inen kitap verir misin? Elçilere zeval veren ahitlerimiz bizi tenhalarda yoklarsa eğer, bizi sure sure yayılan şehirlere vardırır mısın? Yoksa yoksa İlahi bizi bize bırakarak mı cezalandırırsın? Yalnız kaldım Saçlarımı kavrayıp yerde sürüklese de geçmişim Ağlarsam, bağışlar mısın? Yoksa beni tel tel zaaflarımla örer misin? "Ramazana erdirdin ise bizi, bizden ümidini kesmemişsin dersek" eğer; bizi bir kez daha sever ve bağışlar mısın? Bayram namazını şeytana kıldırtmadan "söz bu sefer son" dersek; tevbe edersek Bizi seninle kalmak için yalnızlaştırır mısın?