Bize Ne Oluyor Ki?

Cenâb-ı Hak bir âyet-i kerîmede şöyle buyurur:

“Onlar cehennemde, «Ey Rabbimiz! Bizi buradan çıkar da dünyada iken yaptıklarımızdan başka ameller işleyelim, çokça sâlih ameller yapalım» diye feryâd ederler (Onlara şöyle denilir:)

«Sizi, düşünüp öğüt alabilecek bir kişinin düşünebileceği kadar bir ömür vermedik mi? Size uyarıcı da gelmişti Öyle ise tadın azabı! Çünkü zâlimlerin hiçbir yardımcısı yoktur” (Fâtır, 37)
* * *

Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-bir hadîs-i şeriflerinde şöyle buyururlar:

“Pişmanlığın en kötüsü, kıyâmet gününde duyulandır” (Vâkıdî, III, 1016-1017; Kudâî, Müsnedü’ş-şihâb, no: 1337)

* * *



Hasan Basrî Hazretleri bir cenazeye katılmıştı Defin işlemleri bittikten sonra yanındaki bir zâta sordu:

“–Bu vefât eden zât acaba şu anda dünyaya geri dönüp sâlih amellerini, zikirlerini artırmayı ve günahlarına daha fazla istiğfar etmeyi düşünüyor mudur?” diye sordu O zât da:

“–Evet, tabiî ki düşünüyordur” dedi Bunun üzerine Hasan Basrî Hazretleri şöyle buyurdu:

“–O hâlde bize ne oluyor ki bu vefât eden kişi gibi düşünmüyoruz?” (İbnü’l-Cevzî, el-Hasenü’l-Basrî)