Ara Gönlüm!......

SA


Ara Gönül




Nefsin ile girme yola;


Sen seni bil, ara gönül!


Tepelerden bakma kula;


Düşürürler nâra gönül!


Hiç güler mi gönül yıkan;


Kör nefsine arka çıkan?!


Hüsrân olur, her hor bakan;


Sonu gider dâra gönül!


Sen, sana bak, dağca suçun;


Göz yaşınla pakla için;


Hak sevgisi olsun göçün,


Uç kafesten, nûra gönül!


Bir gül ara, öz içinde;


Güle dokun, köz içinde;


“Belâ” diyen söz içinde,


Vefâ göster, sırra gönül!


Gel ey gönül! Gel ey canan!


Aşk iksiri içip kanan;


Hakk’a uçar, hakk’ı anan


Hiç düşer mi yere gönül!


Gönül, sende güler zaman


Sende durur, bu can, canan!


Dayanır mı akıl iz’ân?


Tevekkül et yâra gönül!


SELAM VE DUA İLE