Sen Sinenle Aşk İçin Sessizliği Seçerken!
Artık istesen de gelemem geçiyor zaman
Sinemde iştiyakla kadimliğini koruyan an
Sensen duhul eden her hali ihsanı sevdan
Aşk törpüsüydü sineme kazınan, kanayan
Sen bu hakikati bilirken sessizce çekilirken
Hayâ perdende sana hiçbir geçit vermeyen
Seni seninle imtihan eden akıbeti önceleyen
Bir gün başıma gelirse, ne yaparım dedirten
Seni sessizliğin derinliğine itip melülleştiren
Seni tefekkür için zapt rab ederek silkeleyen
Gecelerinde seni süzen, uykularında gezinen
Başucunda seni bulan seni hiç terk etmeyen
Aşında hatta kaşıdığın kaşında her tarafında
Seni sendenden daha iyi takip eden kaderde
Dudaklarından dökülmeyen dili hazan ahında
Yastığın altında ter kokunda başının ağrısında
Hani hüzün seni kuşatınca sazın perdelerinde
Sinende seninle kaim esrar sayfaları arasında
Örümcek ağının muhafaza ettiği her lahzada
Sende sessizleşen müstesna aşkın safhasında
|