08-02-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Sen Yokken!
Yağmur damlaları eşlik ediyor,
Her dokunuşunda bir şey anlatıyor,
Yumuşacık buseyle tenimi kuşatıyor,
Senden gelen heceleri, anlamlaştırıyor
Sen olmasan da, bulunmasan da, baksan da,
Yağmur ve damlaları beni yalnız bırakmıyor
Rahmet olmasaydı, sevgi, aşk olur muydu?
Muhabbet, sevda, hasret kim bilir ne olurdu
Ey sevdiğim seni, damlalar yağarken,
Öyle özlüyorum ki, fakat bulamıyorum,
Arzı mekândan, semaya yöneliyorum
Sesleniyorum, nazar ediyorum, yanıyorum…
Sesin, izin, gülüşün, yürüyüşün, süzülüşün,
Gözümün önünden hiç eksilmedi, sen yokken
Seni, varlığını, anılarını, her gün yaşarken,
Varlığımı anlıyorum, yaşadığımı sanıyorum
|
|
|