Daralan Vakitler....

Yanakları,saçları,gözleri yanmış

Zehirli gaz bombaları

Yılan gibi sokmuş,yalamış gövdelerini

Ağızları,küçücük dilleri yanmış

Bütün Beyrut sapsarı kalmış

Sanki ağlamak imkansız

Başları paletlerle ezilmiş babaları

Yahudi doğramış analarını

Binlerce çocuk topların,betonların altında


Beyrut’un göz yaşları şimdi

Kudüs’ün yanıbaşında,

Müslümanlarsa uzakta,

Sanki başka, gelinmez bir dünyada


Acın bir vadi,

Zehirli çiçekler, bir ova gibi karşımda


Gözüm baksın sadece,

Ayrıntıları,

Kıvrılıp kırlmış bilekleri

Kemikten yakılmış etleri,

Kuma serilmiş cesetleri,

Büyük ajansların yaydığı resimleri

Bir seyirci gibi görsün dursun,

Bir kadın gibi ağlasın…


Beyrut yengeç kıskacında,

Çoğu Müslüman kafir yanında

Yaslanmış yastıklara sonunu beklerler filmin


Sen Filistin ,hokkaları doldur kanla ,

Şairler eğer ahın varken

Uzanırlarsa tomurcuklara güllere

her biri kanlı bir ateş gibi korku

Bir azar , bir şamar olsun


Filistin, sen işine bak

Yoğur gazabını Yaradan’ın…


Bu ateş bulutu hangi kavmin üzerinde?

Çam ormanlarının salınışında

Kuşların cıvıldayışında,

Otların serin tenlerinde

Eğer varsan bakıp görmeye

Şeffaf perdenin az ötesini

Bir ateş bulutu var en bildik yerde

En emin yerde

Ve bak asıl ölen yaylalar,villalar,tok karınlar

Hissiz dudaklar, gayretsiz kalpler,

Asla değil kavruk çölde yatan kadavralar


Farzet körsün ,olabilir

El ele tut ,

Taş al ve at,

Kafiri bulur


Hani ceylanların ,

Hani cihat marşın?


Bir yumruk harbinden nasıl kaçtın?

En arka safta bile kalmadın,

Cengi attın, dünyaya daldın,

Tezeğe konan sinekler gibi


Dönüyor burgaç

Dünya üstten yanlardan daralıyor

Ovalardan,

Dar üst geçitlere sürülen sığırlar gibi,

Bir gün ister istemez ,

Karşısında olacaksın kaçtıklarının


Dua et !

O gün henüz mahşer olmasın…

A CAHİT ZARİFOĞLU