Zindandan Mehmed'e Mektup

Çile


( NFazıl Kısakürek )


Gaiblerde bir ses geldi: Bu adam,


Gezdirsin boşluğu ense kökünde!


Ve uçtu tepemden birdenbire dam;


Gök devrildi, künde üstüne künde




Pencereye koştum: Kızıl kıyamet!


Dediklerin çıktı, ihtiyar bacı!


Sonsuzluk, elinde bir mavi tulbent,


Ok çekti yukardan, üstüme avcı




Ateşten zehrini tattım bu okun,


Bir anda kül etti can elmasımı


Sanki burnum, değdi burnuna (yok)un,


Kustum, öz ağzımdan kafatasımı




Bir bardak su gibi çalkandı dünya;


Söndü istikamet, yıkıldı boşluk


Al sana hakikat, al sana rüya!


İşte akıllılık, işte sarhoşluk!




Ensemin örsünde bir demir balyoz,


Kapandım yatağa son çare diye


Bir kanlı şafakta, bana çil horoz,


Yepyeni bir dünya etti hediye




Bu nasıl bir dünya, hikayesi zor;


Mekânı bir satıh, zamanı vehim


Bütün bir kainat muşamba dekor,


Bütün bir insanlık yalana teslim




Nesin sen, hakikat olsan da çekil!


Yetiş körlük, yetiş, takma gözde cam!


Otursun yerine bende her şekil;


Vatanım, sevgilim, dostum ve hocam!




ALLAHA EMANET OLUN