Sessiz Qemi

Sessiz Gemi



Artık demir almak günü gelmişse zamandan,


Meçhûle giden bir gemi kalkar bu limandan


Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;


Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol


Rıhtımda kalanlar bu seyâhatten elemli,


Günlerce siyâh ufka bakar gözleri nemli


Bîçâre gönüller! Ne giden son gemidir bu!


Hicranlı hayâtın ne de son mâtemidir bu!


Dünyâda sevilmiş ve seven nâfile bekler;


Bilmez ki giden sevgililer dönmiyecekler


Bir çok gidenin her biri memnun ki yerinden,


Bir çok seneler geçti; dönen yok seferinden