Necip Fazil'dan..

Sırtımda ,taşınmaz yükü göklerin,
Herkes koşar,zıplar,ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin,
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl,nesıl delinmez küfen?
Ebedi oluşun urbası kefen!
Kursa da boşluğa asma köprü,fen,
ALLAH derim başka hiçbişey demem!

Tel tel ve iplik iplik dikselerde ağzımı;
Tek ses duyarlar;ALLAHYoklayanlar nabzımı

Seni aramam için beni uzağa attın!
Alemi benim,beni kendin için yarattın