Kutlu Doğum Haftasına Binaen Arif Nihat Asya'dan Güzel Bir Şiir.

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-02-2012

NAAT

Seccaden kumlardı

Devirlerden, diyarlardan
Gelip, göklerde buluşan
Ezanların vardı!

Mescit mümin, minber mümin

Taşardı kubbelerden tekbir,
Dolardı kubbelere “amin”

Ve mübarek geceler dualarımız;
Geri gelmeyen dualardı

Geceler ki pırıl pırıl
Kandillerin yanardı

Kapına gelenler ya muhammed,
uzaktan, yakından
Mümin döndüler kapından

Besmele, ekmeğimizin bereketiydi;
İki dünyada aziz ümmet,
Muhammed ümmetiydi

Konsun yine pervazlara
Güvercinler,
“hu hu” lara karışsın
Aminler,
Mübarek akşamdır;
Gelin ey fatihalar, yasinler

Şimdi seni ananlar,
Anıyor ağlar gibi

Ey yetimler yetimi,
Ey garipler garibi;
Düşkünlerin kanadıydın
Yoksulların sahibi

Nerde kaldın ey resul,
Nerde kaldın ey nebi!

Günler ne günlerdi, ya
Muhammed!

Çağlar ne çağlardı;
Daha dünyaya gelmeden
Müminlerin vardı

Ve bir gün ki gaflet
Çöller kadardı,

Halime’nin kucağında,
Abdullahın yetimi,
Amine’nin emaneti ağlardı

Hatice’nin goncası
Aişe’nin gülüydün

Ümmetin göz bebeği
Göklerinresulüydün

Elçi geldin, elçiler gönderdin;
Ruhunu Allah’a; elini ümmetine verdin,
Beşiğin, yurdun, yuvan
Mekke’de bunalırsan;
Medine’ye göçerdin

Biz,
Bu dünyadan nereye
Göçelim ya muhammed!
Yeryüzünde riya, inkar, hıyanet
Altın devrini yaşıyor

Diller, sayfalar, satırlar
“ebu leheb öldü” diyorlar;

Ebu leheb ölmedi ya muhammed!
Ebu cehil; kıt’alar dolaşıyor

Neler duydu şu dünyada
Mevlidine hayran kulaklarımız;
Ne adlar ezberledi ey nebi!
Adına alışkın dudaklarımız

Artık yolunu bilmiyor,
Artık yolunu unuttu
Ayaklarımız
Kabene siyahlar
Yakışmamıştır ya muhammed!
Bugünkü kadar!

Hased gururla savaşta;
Gurur; kaf dağında derebeyi

Onu da yaralarlar kanadından
Gelse bir şefkat meleği

İyiliğin türbesine,
Türbedar oldu iyi

Vicdanlar sakat
Çıkmadan ya muhammed yarına!
İyilikler getir, güzellikler getir
Adem oğullarına

Şu gördüğün duvarlar ki
Kimi taiftir, kimi hayberdir

Fethedemedik ya muhammed
Senelerdir

Ne doğruluk, ne doğru;
Ne iyilik, ne iyi;
Bahçende en güzel dal,
Unuttu yemiş vermeyi

Günahın kursağında
Haramların peteği

Bayram yaptı yabanlar
Semave’yi boşaltıp;
Save’yi dolduranlar
Atını hendeklerden bir atlayışta
Aşırdı aşıranlar
Ağlasın yesrib!
Ağlasın selmanlar

Gözleri perdeleyen toprak,
Yüzlere serptiğin topraktı

Yere dökülmeyecekti ey nebi!
Yabanların gözünde kalacaktı!

Konsun yine pervazlara
Güvercinler,
“hu hu” lara karışsın
Aminler,
Mübarek akşamdır;
Gelin ey fatihalar, yasinler

kutlu doğum haftasına binaen Arif nihat Asya'dan güzel bir şiir

08-02-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Kutlu Doğum Haftasına Binaen Arif Nihat Asya'dan Güzel Bir Şiir. NAAT Seccaden kumlardı Devirlerden, diyarlardan Gelip, göklerde buluşan Ezanların vardı! Mescit mümin, minber mümin Taşardı kubbelerden tekbir, Dolardı kubbelere “amin” Ve mübarek geceler dualarımız; Geri gelmeyen dualardı Geceler ki pırıl pırıl Kandillerin yanardı Kapına gelenler ya muhammed, uzaktan, yakından Mümin döndüler kapından Besmele, ekmeğimizin bereketiydi; İki dünyada aziz ümmet, Muhammed ümmetiydi Konsun yine pervazlara Güvercinler, “hu hu” lara karışsın Aminler, Mübarek akşamdır; Gelin ey fatihalar, yasinler Şimdi seni ananlar, Anıyor ağlar gibi Ey yetimler yetimi, Ey garipler garibi; Düşkünlerin kanadıydın Yoksulların sahibi Nerde kaldın ey resul, Nerde kaldın ey nebi! Günler ne günlerdi, ya Muhammed! Çağlar ne çağlardı; Daha dünyaya gelmeden Müminlerin vardı Ve bir gün ki gaflet Çöller kadardı, Halime’nin kucağında, Abdullahın yetimi, Amine’nin emaneti ağlardı Hatice’nin goncası Aişe’nin gülüydün Ümmetin göz bebeği Göklerinresulüydün Elçi geldin, elçiler gönderdin; Ruhunu Allah’a; elini ümmetine verdin, Beşiğin, yurdun, yuvan Mekke’de bunalırsan; Medine’ye göçerdin Biz, Bu dünyadan nereye Göçelim ya muhammed! Yeryüzünde riya, inkar, hıyanet Altın devrini yaşıyor Diller, sayfalar, satırlar “ebu leheb öldü” diyorlar; Ebu leheb ölmedi ya muhammed! Ebu cehil; kıt’alar dolaşıyor Neler duydu şu dünyada Mevlidine hayran kulaklarımız; Ne adlar ezberledi ey nebi! Adına alışkın dudaklarımız Artık yolunu bilmiyor, Artık yolunu unuttu Ayaklarımız Kabene siyahlar Yakışmamıştır ya muhammed! Bugünkü kadar! Hased gururla savaşta; Gurur; kaf dağında derebeyi Onu da yaralarlar kanadından Gelse bir şefkat meleği İyiliğin türbesine, Türbedar oldu iyi Vicdanlar sakat Çıkmadan ya muhammed yarına! İyilikler getir, güzellikler getir Adem oğullarına Şu gördüğün duvarlar ki Kimi taiftir, kimi hayberdir Fethedemedik ya muhammed Senelerdir Ne doğruluk, ne doğru; Ne iyilik, ne iyi; Bahçende en güzel dal, Unuttu yemiş vermeyi Günahın kursağında Haramların peteği Bayram yaptı yabanlar Semave’yi boşaltıp; Save’yi dolduranlar Atını hendeklerden bir atlayışta Aşırdı aşıranlar Ağlasın yesrib! Ağlasın selmanlar Gözleri perdeleyen toprak, Yüzlere serptiğin topraktı Yere dökülmeyecekti ey nebi! Yabanların gözünde kalacaktı! Konsun yine pervazlara Güvercinler, “hu hu” lara karışsın Aminler, Mübarek akşamdır; Gelin ey fatihalar, yasinler kutlu doğum haftasına binaen Arif nihat Asya'dan güzel bir şiir