Şimdi Zemheride Yine Yalnızım!

Ne yapsam da olmuyor işte

Sensiz yine yalnızım ve yine mehtaba adandım

Kalbi solgunluğumda ve halimin sukutuyla açziyet içinde nefes aldım


Bildiğim ne kadar hicran varsa

Hüzün lime lime halimi bedelsizce teslim alsa da

Gözyaşlarım kendi ikliminden çaresizce boşalsa da gönül aşkla yasta


Sevgili neden bu kadar uzattın

Unutmaların hasretiyle kalbime perişanlığı yaşattın

Hayatı hazanla anlamlaştırdın, gecelerde figanla ruhumu da sızlattın


Nerde boynu bükük birini görsem

Sukutun ikliminde hicranım nüksediyor kendiliğinden

Sevgili şimdi çok habersizdir benim aciz halimin eşsizleşen sefilliğinden


Dertlerimle demlenerek nefeslendim

Kimseye bir menfaat gözeterek muhabbet beslemedim

Kalbimin dilimle eşit olmasına çok gayret ettim bükülmedim hüzünlendim


Hareket ve kuvvetin hikmetine yöneldim

Zerrede gizleneni tefekkür ederek halime nazar ettim

Fani olduğumu anlamakla yetinmedim, idrak safhalarına müracaat ettim


İşte o vakit sadece niyaz ettim ve sevdim

Senin yokluğunla nedamet etmeden suhuletine gıpta ettim

Hıncı terk ettim, kederimle hüzünlenerek umutları körlüğe hapsetmedim


Seni ve zarafetini haliyle naifliğini

Kelamın kemaliyetiyle zikrederek gönlüme teselli verdim

Umudun hasretine yöneldim, asudeliğin baharlaşmasına çok ihtimam ettim


Her açan gün misali hasretle bekledim

Sessizce çekilen güneşle halime yönelip kulluğu keşfettim

Senin özleminle edebin güzelliğini teneffüs ederek kalbi inşirahlar diledim


Vuslat için, zahiri şimdi söyle neyleyim

Kalbi hissedişlerinle ve aziz nefesinin güzelliğinde eridim

Demek ki bahse konu aşk buymuş dedim ve ölümdeki dirliği hususen anladım



Mustafa CİLASUN