08-02-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Tut Beni Allah'im
ALLAH'ım
Kayıyorum, tökezliyorum, düşüyorum  Yolumu kaybediyorum dünya
çıkmazdında Yerim burası değil biliyorum, yine de kanıyorum  
Yanıyorum
Ey yerlerin ve göklerin ve ikisi arasındakilerin Rabbi,
ben'im Rabbim Ellerimi Senden başka uzatacak kimsem yok, kime
uzatsam açıkta kalıyor
bir parçam, kime dönsem yüzümü yönler
kayboluyor İki adım sonrası yar, üç adım sonrası mechul Sana
getirecek sokaklar çıkmaza dönüyor
ben girince;
ben girince Sen
gidiyor musun?
Rabbim, çaresizliğimi bileli çok olmadı  Çok olmadı eşiğine kapanıp
gözyaşı dökmeyi isteyeli Olmuyor ALLAH'ım Bir şeyLer hep eksik
kalıyor Sana gelirken, Sana gelmekten başka yolum olmadığını bilerek,
gelirken Bir şeyler eksik Güzergâhım engebeli
Issız
Düşsem
tutan olmayacak Yorgun başımı dayasam bir dağa, üzerimden yol
geçecek Kimse görmeyecek beni Rabbim Kimse kimsenin derdi değil,
benim Rabbim Sensin Atarsan beni tutacak yok, bırakırsan düşerim  
Ben
Cümlelere küçük harfle başlayıp, büyük harfle bitirmeyi marifet
sanan zavallı
Oysa nokta koymayı bile bilmiyorken 
Ve sadece
lüzumsuz ne varsa, ne varsa zayi ettiren, yiyip bitiren ne varsa onu
seçen Düşüp düşüp düşerken  Hep düşerken uslanmadan yine de
düşmeyi tercih eden
Nefisperest  
Ben 
Uyandır beni rehavetimden Günhkârım, utanç içinde kızarıyor
yanaklarım huzurunda Senden istemek ağır geliyor, ama başka kapım
yok  Gidecek kimse yok, kalakalıyorum karanlıklarda  
'ALLAH'ım  '
Yaratan, rızık veren, yol gösteren  Rahmetini kimseden esirgemeyen
Rabbim Düşe kalka kanamışken, yitmişken bitmişken Senin sözlerin
yetişiyor imdadıma:
' Duanız olmazsa ne ehemmiyetiniz var'
Ama öyle ağır ki omuzlarım, öyle ağırlaşmış ki parmaklarım; ellerimi
semâya döndüremiyorum  Ellerim kızarıyor Kalbim kanıyor Aciz,
gafil, günahkar gözlerim utanıyor 'Ya beni istemezse ?' diye
çırpınırken sözlrim Yine Sen yetişiyorsun imdâdıma Kimim var ki
zaten, Senden başka 
'Bana dua edin, icâbet edeyim'
Sana, sana güvenerek geliyorum ALLAH'ım  'Beni bırakma, uçurumlara '
'tut ki  Edemem Sensiz'
yer Senin, gök Senin ben Senin yollar Senin bana en yakın
bildiklerim Senin Sen istemezsen kime giderim? Düşsem kim tutar
elimden? Kim sarar yaralarımı?
Rabbim gözyaşlarım kupkuru, ama yüreğim ıslak Rabbim
Ağlayamadığım
için utanıyorum, günâhlarımı dökemediğim için Ağırlığımı taşıyamıyor
güçsüz bedenim, belim bükük bu yüzden Sırtımda hata kamburum 
Alnımda gaflet çizgileri Yüzüme bakılası değil  
Ama senden başka kimim var benim? Kime giderim?  
'Tut beni ALLAH'ım, tut ki, edemem Sensiz  '
|
|
|