Gece Ve Hüzün..

Gece Ve Hüzün


Katrandan süzülmüş bir gecede,

Gökte gizlenen aya küsmüş yıldızlar

Ellerimde sana veremediğim,

Gönlümün son tazarrusu bir mektup,

İçimde aşka kırgın,

Kağıttan bir gemi ve suskun sireni,

Zincirini kırarcasına demir almış,

Acelesi var

Sütten kesilmemiş yetim bir çocuk avazında,

Ağlıyor sesi geceyi yırtarcasına

Boğazımda düğümleniyor yalnızlığım

Martıların acı çığlıkları eşliğinde yutkunuyorum

Dünde kalan aşkımı hemen sahiplenmiş,

Rıhtımdaki kaldırımlar

Köşedeki saat kulesi,

Dün sana beş kala durmuş

Sen uzaktasın artık bana,

Anladım uzaklığın tuzak bana

Beynimden kılavuzsuz geçiyor düşünceler,

Kelimeler mavi limana varamadan

İçimde karaya oturmakta bir bir

Daha dün başımı okşayan rüzgârın

İşkencelerine mecâlsizim

Boyası kalkmış bir duvarda resmin

Ve her yanım camdan sevgi kırıkları,

Bileklerimi kesiyor,

Sokak lambalarının ışıkları ,

Yüzümden düşüyor bin bir parçam,

Yüzüm yok artık yüzsüzüm…

Birazdan bir sel olacak sokaklarımda,

Yerlere yağan hüznün şeffaf damlalarından,

Bak hava durumu yine yanıldı,

Oysa ben

Bugün yeryüzüne hiç yağmayacaktım

Bu gece yine hüzün doluyum

Bir ben varım benden içeride,

Bir de sen…

Bedenimde hiç dikilmemiş,

İflah olmayan hiç kapanmayan yaram



Yirmidört yedi ikibinsekiz

CoşkuN ArslaN