Ey İnsanlık &Quot;Elma&Quot; Dersem Çik...!

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-02-2012

Sevgili İnsanlık,

Senin gerçek halini en son, Sevgiliyle (as) beraber kol kola görmüşler

Merhamet, şefkat, hoşgörü ve sevgi de yanınızdaymış

Zaman zaman bir görünüp bir kaybolsan da o gün bu gündür hiç kimse görmemiş gerçek halini

Bir yerlerde saklanıyorsun, bunu biliyoruz

Koluna girecek dost yürekler arıyorsun belli ki ortaya çıkmak için

Belli ki bir hayli dargınsın bize

Sevgili İnsanlık,

Biliyoruz ki şu yaşlı yeryüzü, senin en berrak hâlini Sevgili nin(sas) ışığıyla gördü

Daha önceleri de görülmüştün, Yusuf(as), Musa(as), İsa(as) ve birçok sevgi dostlarıyla

Ama hiç bu kadar güzel tecelli etmemiştin dünyamızda

Hep böyle defalarca saklanmışken, defalarca belirmiştin yeryüzünde

En son saklandığında yeryüzünde bir mağarada, Sevgili yle (sas) inmiştin dağın zirvesinden insanların arasına

İnsanlar sana muhtaçtı çünkü, insanlar sana en fazla muhtaçtı

Ve O Sevgili yle (sas) beraber, milyonlarca parçaya bölünerek yerleşmiştin yüreklere

Sevgili İnsanlık,

Biz biliyoruz ki şimdi, sen Sevgili den (sas) önce diri diri toprağa gömülen körpe kız çocuklarının feryatlarıyla terk etmiştin insanları ve de şehirleri

Sırtında kırbaçlar şaklayan çaresiz kölelerin iniltileriyle terk etmiştin

Alkol kokan, hoyrat şehvet hırıltılarına kulak tıkayarak terk etmiştin

Zalimin gürleyişleri, mazlumun inleyişleriyle terk etmiştin bizi

Ve daha önceleri sevgili insanlık,

Yusuf (as)la beraber kuyuya atılmış, Eyyüb la (as) mağaraya sürülmüş,

Yunus la (as) balıklara yem edilmiştin

Ve her gidişinden sonra; gözyaşlarıyla döndün insanların arasına, bir Sevgilinin

kolunda

Sevgili İnsanlık,

İnsanlar zaten seni, Sevgilinin (sas) gözyaşlarında gördüler önce

Ve biz gözyaşlarıyla beslendiğini, gözyaşlarıyla büyüdüğünü biliyoruz

yüreklerde

Ve biz; bir tarafının, bir gözü yaşlıyla sürgünde olduğunu da biliyoruz, şimdilerde

Sevgili İnsanlık,

Şimdilerde sana o kadar muhtacız ki

Hangi mağaranın içinde, hangi

kuyunun dibinde, hangi denizin ortasındadır diğer yarın, bilemiyoruz?

Hani çocukluğumuzda; elma dersek çıkar, armut dersek çıkmazdın orta yere

Sevgili İnsanlık,

Bugünlerde sana muhtacız

Sana en fazla muhtacız bugünlerde

Ne olur ortaya çık da göster bizlere gül cemâlini

Ne olur bir gözü yaşlıyla in artık şehirlerimize

Ne olur karakışa dönmüş yüreklere bir sıcaklık getir

Masum bir çocuk edasıyla çağırıyoruz şimdi seni

Sevgili insanlık,

Elma diyoruz, ne olur ortaya çık!

Sevgili İnsanlık,

Nedendir bu yüreğimdeki inleyişler bilir misin? Bugün yine; acıyı vurmak isterken sapan taşlı çocuklar, acıyla vuruldular

Bugün yine, binlerce çocuğun ekmekleri elinden alındı

Bugün yine, yeni doğan binlerce bebeğin beşiğine borç senetleri iliştirildi

Ve bugün yine, siyah tenli çocuklar korkuyla baktılar beyaz tenli adamın elindeki silaha

Ve bugün yine, sen girmeyesin diye Filistin kentlerini tanklarla kuşattılar

Ve kuyulara betonlar döküldü ve mağaralar bombalandı ve denizler yakıldı sen dönmeyesin diye

Sevgili insanlık,

Bir çocuk masumiyetiyle çağırıyoruz şimdi seni

Elma diyoruz, çık artık!

Sevgili insanlık,

Akıllar senden uzaklaşmakta senin yokluğunda

Sen biliyorsun ki; sevgi, merhamet, şefkat ve gözyaşının eşlik etmediği bir akıl, et yığınından başka bir şey değildir

Şimdi, et yığınlarının inşa ettiği çelik paletler arasında ezilmektedir merhamet

Ve merhametin öldüğü bu dünya, kanlı bir dünya oldu

Ve gözyaşlarından mahrum bu dünya, kurak bir çöle döndü

Sevgili insanlık,

Gözyaşları sendedir bunu biliyoruz artık

Elma diyoruz, ne olur ortaya çık!

Sevgili İnsanlık,

Sen gittin; cimrilik, cehalet, kabalık, budalalık, enâniyet, nefsâniyet,

şehvâniyet boy verdi gönül vadilerinde

Ayrık otları gibi sardılar ruhları

Ve sevgi, bir kuş gibi uçup gitti beden kafeslerinden

Sen gittin; dertsizler dertlileri, sağlıklılar hastaları, zenginler fakirleri, sahipliler sahipsizleri unuttu

Sen gittin, büyük balıklar küçük balıkları yuttu

Sen gittin; benlikler nefislere kaptırıldı ve ruhların içi boşaldı

Ve benlikler, içi boşalmış ruhlara put olarak dikildi

Ve şimdi insanlar kendi benliklerinin firavunluğunu yaşıyorlar

Ve dünün putperestlerinden daha vahim bir durumdalar

Sevgili İnsanlık,

Bizler de sensizlikten düşen payımızı aldık

Elma diyoruz, ne olursun çık artık!

Sevgili İnsanlık,

Belki bir yetim yürekte büzülüp kaldın, belki başı okşanası masum bir çocuğun yüreğinde

Belki sürgün yemiş gönüllerin içine akıttığı gözyaşlarında saklısın, belki bir kutlunun hüzünlü yüreğinde

Yine insanların yüreğindesin, biliyoruz

Ve seni, kavminin Yunus u (as) araması gibi arıyoruz

Sevgili insanlık, Bir çocuk masumiyetiyle bir kez daha elma diyoruz

Ne olur, dön artık!

alıntı

08-02-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Ey İnsanlık &Quot;Elma&Quot; Dersem Çik...! Sevgili İnsanlık, Senin gerçek halini en son, Sevgiliyle (as) beraber kol kola görmüşler Merhamet, şefkat, hoşgörü ve sevgi de yanınızdaymış Zaman zaman bir görünüp bir kaybolsan da o gün bu gündür hiç kimse görmemiş gerçek halini Bir yerlerde saklanıyorsun, bunu biliyoruz Koluna girecek dost yürekler arıyorsun belli ki ortaya çıkmak için Belli ki bir hayli dargınsın bize Sevgili İnsanlık, Biliyoruz ki şu yaşlı yeryüzü, senin en berrak hâlini Sevgili nin(sas) ışığıyla gördü Daha önceleri de görülmüştün, Yusuf(as), Musa(as), İsa(as) ve birçok sevgi dostlarıyla Ama hiç bu kadar güzel tecelli etmemiştin dünyamızda Hep böyle defalarca saklanmışken, defalarca belirmiştin yeryüzünde En son saklandığında yeryüzünde bir mağarada, Sevgili yle (sas) inmiştin dağın zirvesinden insanların arasına İnsanlar sana muhtaçtı çünkü, insanlar sana en fazla muhtaçtı Ve O Sevgili yle (sas) beraber, milyonlarca parçaya bölünerek yerleşmiştin yüreklere Sevgili İnsanlık, Biz biliyoruz ki şimdi, sen Sevgili den (sas) önce diri diri toprağa gömülen körpe kız çocuklarının feryatlarıyla terk etmiştin insanları ve de şehirleri Sırtında kırbaçlar şaklayan çaresiz kölelerin iniltileriyle terk etmiştin Alkol kokan, hoyrat şehvet hırıltılarına kulak tıkayarak terk etmiştin Zalimin gürleyişleri, mazlumun inleyişleriyle terk etmiştin bizi Ve daha önceleri sevgili insanlık, Yusuf (as)la beraber kuyuya atılmış, Eyyüb la (as) mağaraya sürülmüş, Yunus la (as) balıklara yem edilmiştin Ve her gidişinden sonra; gözyaşlarıyla döndün insanların arasına, bir Sevgilinin kolunda Sevgili İnsanlık, İnsanlar zaten seni, Sevgilinin (sas) gözyaşlarında gördüler önce Ve biz gözyaşlarıyla beslendiğini, gözyaşlarıyla büyüdüğünü biliyoruz yüreklerde Ve biz; bir tarafının, bir gözü yaşlıyla sürgünde olduğunu da biliyoruz, şimdilerde Sevgili İnsanlık, Şimdilerde sana o kadar muhtacız ki Hangi mağaranın içinde, hangi kuyunun dibinde, hangi denizin ortasındadır diğer yarın, bilemiyoruz? Hani çocukluğumuzda; elma dersek çıkar, armut dersek çıkmazdın orta yere Sevgili İnsanlık, Bugünlerde sana muhtacız Sana en fazla muhtacız bugünlerde Ne olur ortaya çık da göster bizlere gül cemâlini Ne olur bir gözü yaşlıyla in artık şehirlerimize Ne olur karakışa dönmüş yüreklere bir sıcaklık getir Masum bir çocuk edasıyla çağırıyoruz şimdi seni Sevgili insanlık, Elma diyoruz, ne olur ortaya çık! Sevgili İnsanlık, Nedendir bu yüreğimdeki inleyişler bilir misin? Bugün yine; acıyı vurmak isterken sapan taşlı çocuklar, acıyla vuruldular Bugün yine, binlerce çocuğun ekmekleri elinden alındı Bugün yine, yeni doğan binlerce bebeğin beşiğine borç senetleri iliştirildi Ve bugün yine, siyah tenli çocuklar korkuyla baktılar beyaz tenli adamın elindeki silaha Ve bugün yine, sen girmeyesin diye Filistin kentlerini tanklarla kuşattılar Ve kuyulara betonlar döküldü ve mağaralar bombalandı ve denizler yakıldı sen dönmeyesin diye Sevgili insanlık, Bir çocuk masumiyetiyle çağırıyoruz şimdi seni Elma diyoruz, çık artık! Sevgili insanlık, Akıllar senden uzaklaşmakta senin yokluğunda Sen biliyorsun ki; sevgi, merhamet, şefkat ve gözyaşının eşlik etmediği bir akıl, et yığınından başka bir şey değildir Şimdi, et yığınlarının inşa ettiği çelik paletler arasında ezilmektedir merhamet Ve merhametin öldüğü bu dünya, kanlı bir dünya oldu Ve gözyaşlarından mahrum bu dünya, kurak bir çöle döndü Sevgili insanlık, Gözyaşları sendedir bunu biliyoruz artık Elma diyoruz, ne olur ortaya çık! Sevgili İnsanlık, Sen gittin; cimrilik, cehalet, kabalık, budalalık, enâniyet, nefsâniyet, şehvâniyet boy verdi gönül vadilerinde Ayrık otları gibi sardılar ruhları Ve sevgi, bir kuş gibi uçup gitti beden kafeslerinden Sen gittin; dertsizler dertlileri, sağlıklılar hastaları, zenginler fakirleri, sahipliler sahipsizleri unuttu Sen gittin, büyük balıklar küçük balıkları yuttu Sen gittin; benlikler nefislere kaptırıldı ve ruhların içi boşaldı Ve benlikler, içi boşalmış ruhlara put olarak dikildi Ve şimdi insanlar kendi benliklerinin firavunluğunu yaşıyorlar Ve dünün putperestlerinden daha vahim bir durumdalar Sevgili İnsanlık, Bizler de sensizlikten düşen payımızı aldık Elma diyoruz, ne olursun çık artık! Sevgili İnsanlık, Belki bir yetim yürekte büzülüp kaldın, belki başı okşanası masum bir çocuğun yüreğinde Belki sürgün yemiş gönüllerin içine akıttığı gözyaşlarında saklısın, belki bir kutlunun hüzünlü yüreğinde Yine insanların yüreğindesin, biliyoruz Ve seni, kavminin Yunus u (as) araması gibi arıyoruz Sevgili insanlık, Bir çocuk masumiyetiyle bir kez daha elma diyoruz Ne olur, dön artık! alıntı