Ehl-İ Sünnet Kasîdesi

Yer yüzünde kalmıyacak, büyük ni’met olan Kur’ân

Müslimânlar hep ölecek, yaşıyacak ehl-i tuğyân

Her kötülüğü yapacak, insan adlı canaverân,

Lâkin Hicâzdan bir ateş, verip herkese heyecân


Şaşkın, azgın dolaşırken, kıyâmet kopar nâ-gehân

Dahâ neler olur, ammâ söyleyemez onu, lisân)

Ne hazîndir, ne yazıkdır; Ma’bûd oldu, falan filân,

İlâhî, sen korumazsan, olur hep sonumuz giryân


Bu irtidâd modasında; işimiz suç, günâh, isyân

İnsanlar, yolu şaşırdı; gemisin kurtaran kaptan!

Etrâfımın zulmetinden, beni de kapladı nisyân

Ömür geçdi, pek sür’atle, uyan gönül, artık uyan!


Hep, bu dünyâya çalışdın; âhıretin oldu ziyân

Düşdün bedenin peşine, kalbini eyledin vîrân

Akla, ilme hiç uymadın; nefs oldu, sana kumandan,

Geçdi gençlik, hep gafletle; dünyâ hırsındasın el’an


Nasîhat hiç dinlemedin; yoldan çıkdın, sanki sekrân

Dünyâ zevklerine daldın; şimdi hâlin âh-ü figân

Hâinler aldatdı seni; sandın sonsuz bu deverân

Didinmeler, boşa gitdi; yâr olmadı, servet sâmân!

devam edecek