Beklemek...Beklemek...

Beklenen gelecekse güzeldir beklemek Bir ümidim olsa, bin yıl beklerdim seni Küflenmiş bir sensizlik yığılmaya başladı sessizliğimin atardamarına Paslanmış bir çivinin tehditkarlığı saplanırken ümitsiz bekleyişime, kangren vurdu vuracak parmaklarımı neredeyse, nerdesin?

Günler gecelere keyifle karışmaz, karanlıklar giydirilmişse efkarın bamteline Sözler kefil olamıyor bir ciğere, nefesler düzenli alınamamışsa eğer Kangren olan yanlardan geriye kalan, bir yarım bile edemiyorsa, hangi yanıma yaslanmalı, bu ağır çöküşte
Oturup unutulmuşluğumun tezgahına, unutamadığım aşkın kilimini dokuyorum Desenleri hep senden mülhem, iplikleri senin özvatanından getirilmiş
Bekliyorum sevgili, bekleyecek bir Yunus olmadığını bilmenin ümitsizliğiyle Gelseydin, güzel olurdu beklemek