Şah Beyitler-M.Nihat Malkoç

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-02-2012

ŞAH BEYİTLER–41

DUACI

Sofrandaki artıklar doyurur nice açı

Alan eller secdede veren ele duacı

GÜVER/CİN

Kimi, insan haliyle olmaya çalışır cin

Bu gönül olmak ister mağarada güvercin

TEK ŞERİT

Gayri dönüşü yoktur dünya tek şeritli yol

Ayrılır can bedenden yen içine düşer kol

SENSİZ

Gönül sensiz perişan, yokluğunun fakiri

Sünnetinle arınır kalplerimizin kiri

ELİF

İçindeki yangını söndürmezse gözyaşın

Öne eğilir bir gün elif gibi dik başın

M

NİHAT MALKOÇ

ŞAH BEYİTLER–42

KEMİK PEŞİNDE

Kirli emeller için haysiyetini boşar

Sureti köpek değil, kemik peşinde koşar

SON LİMAN

Bahçemdeki dikeni gül sanarak ekmişim

Son limandan habersiz boşa kürek çekmişim

HAÇLI ARTIKLARI

Ey haçlı artıkları hilaledir kininiz!

Söndüremez tamuyu ‘Yuro’ denen dininiz

AZIK

Sermayeyi tükettim, tam takır amel kasam

Ebed yolculuğunda azığım oldu tasam

SON DURAK

Dualar ve âminler göklere direk oldu

Toprak ananın bağrı bize son durak oldu

M

NİHAT MALKOÇ

ŞAH BEYİTLER–43

VAHYİN ELİFBASI

Batı’nın yarasını deşiyor minareler

Vahyin elifbasında derdimize çareler

YATANLAR

Kanla sulanan toprak haysiyettir, vatandır

Aslında gizli düşman çalışmayıp yatandır

KİMSESİZLER KİMSESİ

Kimsesizler kimsesi, gönül sensiz virandır!

Kalp göğünün güneşi, rehberimiz Kur’an’dır

KISKANÇ

Yaralanır yüreğim rüzgâr değse saçına

Ağustosta çığ düşer gönlümün yamacına

UFUKTA

Gidenler döner diye ufukta kaldı gözüm

Düşüme girmen için uykuya daldı gözüm

M

NİHAT MALKOÇ

ŞAH BEYİTLER–44

FEN

Konusu hakikattir pozitif ilmin, fenin

Elinde varken dağıt, cebi yoktur kefenin

GARABET

Dünün sömürgeleri bize kafa tutuyor

Akrep o cüssesiyle koca fili yutuyor

DÜŞTÜ

Gitti gelmez baharım, ömür hazana düştü

Hesap günü yaklaştı amel mizana düştü

HATIRALAR

Her güneş batımında sermayen azalıyor

Geriye acı tatlı hatıralar kalıyor

TAN VAKTİ

Tan vaktine gebedir içimdeki karanlık

Ne dün var, ne de yarın; hayatımız bir anlık

M

NİHAT MALKOÇ

ŞAH BEYİTLER–45

TAHT

Omuzlar üzerinde yükselir bir gün tahtın

Bu dünyada gülmedi ukbada gülsün bahtın

TASA

Bugünden çekme gönül yarının tasasını

Yol haritası eyle vicdanın yasasını

KALA/BALIK

Gönül hayal çöplüğü, zihinler kalabalık

Derya içinde yüzer deryayı bilmez balık

ÇÖPLÜK

Ceninde koca ömür, tohumda fidan uyur

Miden döndü çöplüğe biraz ruhunu doyur

ARARAT

Birileri Ağrı’ya söylemekte Ararat

İşkembeden konuşur, utanmaz, çirkef zevat

M

NİHAT MALKOÇ

ŞAH BEYİTLER–46

CENGİMİZ

Azrail’in önünde muma döner rengimiz

Toprakta yılanlarla başlar zorlu cengimiz

BUHRAN ANAFORU

Buhran anaforunda çöker üstüme damlar

Köşe başını tutmuş mukavvadan adamlar

ŞEHRİN MASKESİ

İnsaf kılıcı paslı, kısık vicdanın sesi

Güneş gülümseyince düştü şehrin maskesi

SAYAMIYORUM

Böler uykularımı nabzımın tiktakları

Sayamıyorum artık saçımdaki akları

KALBİN YİTİĞİ

Yanlış yerde arama kalbinin yitiğini

Değiştirmek muhaldir Allah’ın dediğini

M

NİHAT MALKOÇ

ŞAH BEYİTLER–47

RÜCU

Senin yüzün karaysa aynanın ne suçu var?

Ömrün nihayetinde Yaradan’a rücu var

ŞİRKE DÜŞMEK

Can kuşu uçtuğunda buz kesilecek beden

Şüphe ve vesvesedir şirke düşmeye neden

KAPALI KUTU

Zaman denen değirmen öğüttü asırları

Kabir kapalı kutu, toprak saklar sırları

SEVİYOR

Mübarek kitabında Hakk, mümini övüyor

Arşı tuttu rahmeti, kulunu çok seviyor

ÖLÜMÜ TATMAK

Boynu bükük garibi hor görmemeli insan

Ölümü tadacaktır dünyaya düşen her can

M

NİHAT MALKOÇ

ŞAH BEYİTLER–48

GÜN BUGÜNDÜR

Can bedenden çıkmadan diner mi yürek sızın?

‘Gün bugündür demişler’, ömür biter ansızın

MUAMMA

Ömür bir muammadır, kim çözer bu düğümü?

Görenler beri gelsin dünyada gördüğümü!

TEMİZLENMEK

Günahın dağ olsa da umut kesme Allah’tan

Vaktin varken temizlen kul hakkından ve ahtan!

HER/KESE

Yeter Hakk’ın nimeti mümin kâfir herkese

Yoldaşın olur iman, dünyada kalır kese

KUŞKU

Yiğit kuşkuda gerek düşman uyusa bile

Postal yere değince dağ ve taş gelir dile

M

NİHAT MALKOÇ

ŞAH BEYİTLER–49

GÜZ ARTIĞI

Gün ufukta can verir; gün biter, bitmez âhım

Acılara gebedir güz artığı sabahım…

AYNALARDA

İsrafil sur’a üfler, borusunu çalar da

Hatıralar sessizce can verir aynalarda

HAFAKANLAR BASINCA

Hafakanlar basınca gönül göğüm puslanır

Sevgiyle cilalanır, aşksızlıktan paslanır

PU/SUDA

Hamsi çıktı kavağa, boğuldu balık suda

Bir çift göz unutulmuş, dağ başında pusuda

YA/SAKLADIM

Duru bakışlarını gözlerimde sakladım

İsyan sözcüklerini dilime yasakladım

M

NİHAT MALKOÇ

ŞAH BEYİTLER–50

MUSALLA

Duymadın hakikati, oyalandın masalla

Çenen kapandığında konuşacak musalla

SON UYKU

Şeytanın askerleri imana kurar pusu

Ebede uyanmaktır müminin son uykusu

EMANET

Azrail kapımızı çalacak elbet bir gün

Tendeki emaneti alacak elbet bir gün

MEZAR TAŞLARI

En büyük hakikati söyler mezar taşları

Kabirde zalimlerin eğilecek başları

HAVA YASTIĞI

Kızgın ateşten seni kurtaramaz putların

Yoktur hava yastığı buz gibi tabutların

M

NİHAT MALKOÇ

ŞAH BEYİTLER–51

OYUN

Ömür andan ibaret, dünyada yoktur vefa

‘Ölüm’ denilen oyun sahnelendi kaç defa

DÜŞLER PUSUDA

İçimdeki göllerde ceylanlar iner suya

Gecenin kör vaktinde düşler yatar pusuya

ZİKİR

Gönüller yangın yeri, yüreğimiz kanıyor

Kirlenen ruhlarımız zikirle yıkanıyor

ZOR BİLMECE

Sabahlardan beyhude gönlümün geceleri

Akılla çözemezsin bütün bilmeceleri

AŞK

‘Aşk’ karanlığın mumu, ışık olur geceye

Gönüllerden taşsa da sığar tek bir heceye

M

NİHAT MALKOÇ

ŞAH BEYİTLER–52

AMEL KASASI

Doldur amel kasanı, göze inmeden perde

Haysiyetinle yaşa, muhtaç olma namerde

DÜNYEVİLEŞME

Dünyevileşme denen illet nefse bulaştı

Bu dünya gurbetinde dert birken bini aştı

KELEPÇE

Bağnazlar vurmak ister bilincime kelepçe

Yüreğim derin kuyu; beden kazan, ruh kepçe

ŞAİR

Dar vakitlerde şair, kuşanır kalemini

Yoğurur, söze döker; derdini, elemini

NEM

Şimdi uzaklardasın, tarumar gönül hanem

Yâr düştükçe aklıma, kurumaz kirpikte nem

M

NİHAT MALKOÇ

ŞAH BEYİTLER–53

BİZİM

Çölleşen yüreklere akar nurumuz bizim

Nefislerin putunu yıkar Sur’umuz bizim

GÖNÜL SÜVARİSİ

Sonsuza varmak için demir aldık sevgiden

Ey gönül süvarisi, geri döner mi giden?

KANDİLİMİZ

Kaskatı olur beden, dönmez olur dilimiz

Kabrin karanlığında nur saçar kandilimiz

GÖZLER

Bu dünya gurbetinde ruhlar sılayı özler

Ele verir yalanı kalbin aynası gözler

ZAMANIN NABZI

Çağa uymak yerine nabzını tut zamanın

Gözümden dökülse yaş taşar suyu ummanın

M

NİHAT MALKOÇ

ŞAH BEYİTLER–54

SANIK

Nefsin hâkim olunca sen tutuklu, sanıksın

Gözlerin açık diye sanma ki uyanıksın!

EYVAH!

Yarın mahşer gününde kıyama durur ervah

Tükettik sermayeyi, bir ömür geçti eyvah!

DUA

Yaş dökülsün gözünden, dua ateşe perde

Dua ölümden gayri dermandır her bir derde

TALAN

Üstüne titrediğin malın sonu talandır

Resulullah öldüyse billâh dünya yalandır

BİR GÜN

Hayatın zembereği elbet boşalır bir gün

Mazlumlar zalimlerden öcünü alır bir gün

M

NİHAT MALKOÇ

ŞAH BEYİTLER–55

KELEPÇE İZİ

Kalem tutan ellerde kelepçenin izi var

Zindanlar dile gelse ne çok şey söyler duvar

SÖZ

Geri dönmez bir daha ağızdan çıkınca söz

Söz vardır bahçede gül, söz vardır ateşte köz

AŞIMIZ

Bu dünyada tükendi sıcak aşımız bizim

Bekler bizi sabırla mezar taşımız bizim

KÖKSÜZLER

Mescitlerimiz yetim, minareler öksüzdür

Milletinin derdiyle dertlenmeyen köksüzdür

DEFTERİMİZ

Dizlerimizde derman, ağızda diş kalmadı

Defterimiz dürüldü, yapacak iş kalmadı

M

NİHAT MALKOÇ

ŞAH BEYİTLER–56

SAĞLIK

Barışık ol kendinle, güzellik var her yaşta

Para elinin kiri, sağlık gelir en başta

NEFİS GEMİSİ

Azgın nefis gemisi oturunca karaya

Düz yolda tökezlersin, dönersin maskaraya!

KALP NURU

İmana pusu kurar kapkaranlık geceler

Kalp nurunu söndürür sınırsız eğlenceler

KIZAK

Zaman, azgın nefsini çeker bir gün kızağa

Güvercin darı için düşüverir tuzağa

PERVANE

Pervane aşk uğruna kor ateşte yanıyor

Şafak vakti acılar uykudan uyanıyor

M

NİHAT MALKOÇ

ŞAH BEYİTLER–57

YARIŞ

Hayallerim yarışır rüzgârlarla dörtnala

Sırtım yere değiyor tutunsam hangi dala!

SİYAH İNCİ

Gözyaşıyla çizerim yalnızlığın resmini

Siyah inciyle yazdım bulutlara ismini

AY

Gecenin kuytusunda ay, karanlığı biçer

Gönül çağlayanından kana kana su içer

HASRET YÜKÜ

Yüreğin mahreminde hüznün eli dolaşır

Gönlümün katarları geceye hasret taşır

SABAHI KUSMAK

Şafağın dar vaktinde gece kusar sabahı

Mazlumlar ağladıkça gökleri tutar âhı

M

NİHAT MALKOÇ

ŞAH BEYİTLER–58

YÜZ AYNASI

İçindekiler yansır yüzünün aynasına

Boyanır hissiyatın yüreklerin yasına

MEVSİMLER

Albümde unutulmuş siyah beyaz resimler

Dörtken ikiye düştü içimdeki mevsimler

İKİ DÜŞÜN…

Yunusça bak dünyaya; kalmasın kin, düşmanlık

İki düşün bir söyle, faydasız son pişmanlık

ŞÜPHE

Aşkın zehridir şüphe, defterinden sil beni!

Derimi ayır tenden, parça parça dil beni

MİLENYUM SEVDALARI

Büyüttüğün sevgiyi ipek mendillere sar!

Milenyum sevdaları kelebek ömrü kadar…

M

NİHAT MALKOÇ

ŞAH BEYİTLER–59

GÖZLER

Gözleriyle konuşur bazen susunca insan

Gözlerin tılsımına muktedir değil lisan

ŞEHRİN ÖLÜSÜ

Bu şehrin ölüsünü sırtımda taşıyorum

Gölgeme çelme takıp zamanı aşıyorum

BOŞLUK

Dört duvar arasında fark etmezsin kuşluğu

Hiçbir şey dolduramaz içindeki boşluğu

SEHPA DEVRİLİNCE

Ayışığı damlarken düşlerim kundaklanır

Sehpa devrildiğinde mahkûm, suçtan aklanır

TASALANMA

Gül yüzlü bakışında evrenin nabzı atar

Tasalanma ey gönül, gün doğmak için batar!

M

NİHAT MALKOÇ

ŞAH BEYİTLER–60

ÖLÜMSÜZLÜK

Soluklar tükenmeden ölümsüzlüğü kuşan!

Doru atlar misali hedefe varır koşan

SAKSIDA BAHAR

Çiçekler boyun bükmüş, kovanda mahkûm arı

Yaşatmak beyhudedir saksılarda baharı

SAÇLARIN

Gönlü darağacına saçlarınla bağladım

Aşkın zehrini kusup yüreğimi dağladım

MUM GİBİ

Fikir taşar idrakten kutlu bir doğum gibi

Kelepçeler, zincirler erimekte mum gibi

BALYOZ

Varlık balyozuyla kır yokluğun duvarını

Erit aşk ateşiyle yüreklerin karını

M

NİHAT MALKOÇ

ŞAH BEYİTLER–61

ÇELİŞKİ

Yüzer alkol içinde, akşam girer komaya

Bir şey olmamış gibi sabah gider cumaya

PERDE

Kavurucu ateşe perdedir güzel ahlak

Maziye sünger çeker gününü yaşar ahmak

MUHABBET TILSIMI

Muhabbetin tılsımı cana can katar gülüm

Ayrılıktır yaşamak vuslattır bize ölüm

AYRIK OTLARI

Uçuruma koşuyor körpe beyinler hızla

Tüm ayrık otlarını koparsalar cımbızla

PAYE

Para pul size kalsın, iman en büyük paye

Şöhret geçici heves, Hakk’a yaklaşmak gaye

M

NİHAT MALKOÇ

ŞAH BEYİTLER–62

NEDAMET HALKALARI

Nedamet halkaları dökülüyor dilimden

Vuslat arzulayanlar niçin korkar ölümden?

GİRYE

Aczimin giryeleri dökülüyor gözümden

Mahkeme-i Kübra’da utanırım sözümden

SANA DOĞRU

Heybemde günahlarla koşarım sana doğru

Geçit vermez dağları aşarım sana doğru

DARAĞACI

Vuslatsız sevdaları astım darağacına

Sol yanım paramparça dayanır mı acına?

PRANGALAR

Beynimizde pranga(lar), işgal altında yürek

Mevla’m minareleri eylemiş arşa direk

M

NİHAT MALKOÇ

ŞAH BEYİTLER–63

SÜRGÜN YÜREĞİM

Ayrılık çöllerinden aşka sürgün yüreğim

Ey sevdası köz olan, sana kırgın yüreğim!

KATRE VE UMMAN

Rabbim emir buyursa katreye sığar umman

Kur’an kalbin ilacı, odur en büyük ferman

VİCDAN KALPAZANLARI

Bela yatar pusuya, uyarır azanları

Fitne eker kalplere vicdan kalpazanları

İSMİMİZ

Sıfırlanır hafıza yok olunca cismimiz

Eserimizle yaşar bu dünyada ismimiz

UTANÇ

Ta Kabil’e dayanır yürekteki ilk sancı

Taşımakta zorlanır insanlık bu utancı

M

NİHAT MALKOÇ

ŞAH BEYİTLER–64

ATEŞ-BARUT

Tarık Bin Ziyad gibi gemileri yakarız

Baruttan nehirlere ateş olup akarız

ENİK

Enik büyür, serpilir; kokmuş, pis ciğerlerle

Kahramanlar yükselir mukaddes değerlerle

SUSUYOR

Kalem hançer misali, öfkesini kusuyor

Konuşması gereken ne yazık ki susuyor

K/ÖKSÜZLÜK

Geçmişinden utanmak ahmaklık, köksüzlüktür

Bir davası olmamak en büyük öksüzlüktür

ÖLÜ ETİ

Hayat değirmeninde düşlerimiz un ufak

Ölü etidir gıybet, bin başlı ejder nifak

M

NİHAT MALKOÇ

ŞAH BEYİTLER–65

İPİN UCU

Hakk’ı söylesin dilin, bitir söz orucunu

Onursuzun eline verme ipin ucunu

DÖNÜ/YORUM

Sazların teli bozuk, yoruma muhtaç yorum

Kör hissiyatı kusup kendime dönüyorum

O’NUN ÜMMETİ

Evrenin gözbebeği, şerefisin varlığın

O’nun ümmetindensin, budur bahtiyarlığın

EMELLER

Sonsuzluğa talip ol, dünya olsun ellerin

Biter sayılı günler, tükenmez emellerin

TABİP

Teslim olsaydın Hakk’a, sığınsaydın Habib’e

Şifa bulur hasta ruh, gerek duymaz tabibe

M

NİHAT MALKOÇ

ŞAH BEYİTLER–66

ENDİŞE

Zaman geçer sırları dökülür aynaların

Güneş gülen yüzüyle doğmayabilir yarın

ÖZLEDİM

Yolcu ettiklerimi bilsen nasıl özledim…

Elimde kırmızı gül yollarını gözledim

TEMMUZDA KARDELENLER

Temmuzun şafağında kardelenler açardı

Soluklarım kesilir, gölgem benden kaçardı

ZAMANIN YÜZÜ

Yedi kocalı zaman ihanet doğurmakta

Nefretin hamurunu kezzapla yoğurmakta

SIRÇA FANUS

Kâğıttan gemilerle açıldık okyanusa

Aşkı ipeğe sarıp koyduk sırça fanusa

M

NİHAT MALKOÇ

ŞAH BEYİTLER-67

K/ÖKSÜZLÜK

Rüzgarda kuru yaprak, felakettir köksüzlük

Ölümden daha beter, budur asıl öksüzlük

HIZIR

Kılını kıpırdatma, bekle Hızır gelecek!

Doyacak aş kazanın, solan yüzün gülecek!

NEMRUT YÜZLÜLER

Ruhunu kalıplardan kurtar ki kanatlansın

Nemrut’un ateşinde Nemrut yüzlüler yansın

SONSUZA DOĞMAK

Ruh bedenden çıkınca sonsuzluğa doğarız

Gönül sahralarına rahmet olup yağarız

YOL ARKADAŞI

Seçme sakın kendine korkak yol arkadaşı!

Menzile varmak için aşmalı dağı, taşı…

M

NİHAT MALKOÇ

ŞAH BEYİTLER-68

KIRBAÇ

Nefis atına indir irade kırbacını

Muhasebe yapmayan bir gün yolar saçını

YOL

Hakikate giden yol dikenlidir, çetindir

Bu yola revan olan serdengeçti, metindir

SÜVARİ

Sür atını süvari sevgi ufuklarına!

Neşeden nasiplenip umut taşı yarına!

BİR GÜN…

Bir gün ten güzelliğin bir acuzeye döner

Kırışır güzel yüzün, gözünün feri söner

ÇÖP

Sanma yaşadığını, gördüğümüz bir rüya!

Hakikat nazarında bir çöpe değmez dünya

M

NİHAT MALKOÇ

ŞAH BEYİTLER-69

KADER OKU

Dünya bir su misali, ne renk var ne de koku

Yaralı yüreğine saplanır kader oku…

BATI

Şark küllükte uyurken arşa tırmanır Batı

Tüyü dökülmüş eşek beğenmez yağız atı

SAPANLAR

Hakk yolundan sapanlar uçuruma giderler

Noel yortusu kutlar, hindi kurban ederler

DEVLET

Mikrop girer vücuda, teni bitirir illet

Şayet çökerse devlet altında kalır millet

DEBDEBE

Aç yanında tok yatmak mugayirdir edebe

Şarkın yumuşak karnı gösteriş ve debdebe

M

NİHAT MALKOÇ

ŞAH BEYİTLER-70

ARASAT

Derdin ilacı zaman, sermayemiz vakittir

İman denilen cevher arasatta nakittir

ZAVALLI

Kendini ne sanırsın, bir zavallı beşersin

Tut düşenin elinden, bir gün sen de düşersin

HAYAT

Uhrevî hazlar taze, dünyevi hazlar bayat

Doğarken ölür insan, ölürken başlar hayat

BAHANE

Akıl darağacında, ihtiraslar divane…

Kul eceliyle ölür, hastalıklar bahane

VUSLAT

Hasret çıra misali, köz gibi yanar durur

Doğar vuslat güneşi; gözyaşlarımız kurur

M

NİHAT MALKOÇ

ŞAH BEYİTLER–71

SÖZ BİTİNCE

Öfkeler dile gelir sözün bittiği yerde

Hoşgörü ve kardeşlik devadır her bir derde

FERASET

Vicdanlarda kör kurşun, kalbin kezzabı haset

Aklın aydınlığında yol almaktır feraset

IŞIĞIMIZ

Karanlığın koynunda ışığımız sönerken

Maziye sığınırız bahar güze dönerken

NABIZ

Zifiri karanlıkta gölgeler koyulaşır

Nabız atışlarımız bizi sonsuza taşır

U/SANDIK

Meğer rüyaymış hayat, onu hakikat sandık

Huzura pusu kuran kalleşlerden usandık

M

NİHAT MALKOÇ

ŞAH BEYİTLER-72

SON FASIL

Ömrünün son faslıdır aman efendim aman!

Kıyamete beş kala çürüdü, koktu zaman

AYYAŞ

İçki medeniyettir ayyaşın nazarında!

Haya etmez, tepinir ceddinin mezarında

UZAKLAR

Muzdarip ruhumuzu çağırıyor uzaklar

İblis kurar imana pusular ve tuzaklar…

MİHNET

Mihnet ruhun zehridir, mihnet ölümden beter

İman, heybemde azık; aç ruhuma o yeter!

HÜZÜN İSTİFİ

Kat kat istifliyorum gönülde hüzünleri

Ömürden saymıyorum yaşanmamış günleri

M

NİHAT MALKOÇ

ŞAH BEYİTLER-73

MAKSADIMIZ

Bu dünya gurbetinde unutulur adımız

Servet kazanmak değil, kulluktur maksadımız

MAZİ

Ruhumuz kanatlanır mazi gelirken dile

Emsalsiz hazineye değer hayali bile

CAMLAR

İçimdeki kasveti artırırken akşamlar

Aynalar derin kuyu, üstüme gelir camlar

BEYİNLER

Bu ne büyük çelişki, manzarası pek yaman

Zerre kadar beyinler, mideler koskocaman…

EBABİL’İN TAŞLARI

İçime akar durur ruhumun gözyaşları

Müminlerin umudu Ebabil’in taşları!

M

NİHAT MALKOÇ

ŞAH BEYİTLER-74

SONSUZLUK

Sığmıyor aynalara içimdeki sonsuzluk

Çöller suya kanarken pınar çeker susuzluk

SAHNE

Yaşam renkli bir oyun, bir sahnedir bu dünya

Tel kopar can evinden, o an biter bu rüya

ÖMÜR

Ömür dediğimiz şey bir muamma, bir düştür

Bazen ağlama vakti, bazen de bir gülüştür

AKDİMİZ

Bu mülkün sultanıyla vardır akdimiz bizim…

Yazık, malayaniyle geçer vaktimiz bizim!

EŞEK

Kıymet hükümlerimiz değişiyor zamanla

Eşek külçe altını değiştirir samanla

M

NİHAT MALKOÇ

ŞAH BEYİTLER-75

TABİP

Tabip derman bulamaz sol yanımız yaralı

Gönlümün kırsalında gezer aşkın maralı

SÖZLERİN

Sükut düşer dilime konuşunca gözlerin

Bıçak gibi saplanır sol yanıma sözlerin

BİGANE

Akıl terazisinde divanedir bu gönül!

Yürek yaralarına biganedir bu gönül!

TUTSAK

Tutsak olmuş bu gönül saçının tellerinde

Parçalanır bu yürek el görse ellerinde…

BUBİ TUZAĞI

Gamzen bubi tuzağı , bir aynasın yüzümde

Geceme düşen mehtap, güneşsin gündüzümde

M

NİHAT MALKOÇ

ŞAH BEYİTLER-76

DÜŞTEYİZ

Hepimiz bir düşteyiz, dünyada her şey bayat

Silik çıkıyor suret, fotokopidir hayat!

U/YANIN!

Uyanın ey yarenler, uyumaya gelmedik!

Bu gaflet uykusunda bir gün bile gülmedik

DUALARA TUTUNMAK

Bela uçurumunda dualara tutunduk

Gönülde kiri pası, sevgi suyuyla yunduk

SÖZ YANGINI

Nefrete dair sözler, söz yangınında yandı

İçimdeki sözcükler dirilişe uyandı

YULAR

Sevgi denizlerinde ateşi öper sular

Eşek senin olsa da elin elinde yular

M

NİHAT MALKOÇ

ŞAH BEYİTLER-77

KİLİT

Aşkla kırılır ancak dilin paslı kilidi

Düne dönüşen günün evveli yarın idi

KU/SUR

Koruduk kör şeytanı korunaklı surlarla

Uçamaz iman kuşu bu ağır kusurlarla

ŞEHREMİNİ

İçimdeki kentleri eşkıyalar basardı

Şehremini, gönlümü iman zırhıyla sardı

YALANCI

Sancı dindirir ancak içimdeki sancıyı

Elbette yalancılar doğrular yalancıyı

YETİM AYNA

Zifiri gecelerde ayna yetim, ben yetim…

Karanlık gölgelere dönüşüyor suretim…

M

NİHAT MALKOÇ

ŞAH BEYİTLER-78

MABET

İçimdeki mabette ezanlar yankılanır

Hakk’a söz veren gönül bu munis sesi tanır

ÇAĞIN MASKESİ

Batılın hükmü geçmez, düşer çağın maskesi

Bülbül şakıdığında kesilir karga sesi…

OYUN

Aslında bir oyundu, her şey yaşandı bitti

Zaman alevi, teni bir mum gibi eritti

AKREP

Gece gün döner akrep zamanın ensesinde

Gül hasretini taşır bülbül titrek sesinde…

MENZİL

Suretin asılıdır gözümün menziline

Gün uzar yüzyıl olur; sensiz her gün bir sene

M

NİHAT MALKOÇ

ŞAH BEYİTLER-79

SÖZ

Ruhumu çepeçevre sarar hasretin közü

Ayna tutar yüreğe söz ele verir özü…

ŞEYTANIN MABEDİ

Yıkıp viran eyleyin şeytanın mabedini

Hakikatin nuruyla arındır niyetini!

GEÇEN YILLAR

Ölümü kundağında büyütür geçen yıllar

Hayat değirmeninde ömrü öğütür yollar

ÇOCUK

Çocuk toprakta tohum, habersizdir ölümden

O da payını alır fazlasıyla zulümden…

SİL/ÂHLAR

Yankısı göğe değer yüreklerde âhların

İçimizi kanatır gölgesi silahların…

M

NİHAT MALKOÇ

ŞAH BEYİTLER-80

ARAMAK

Eşyanın hakikati aramakla bulunur

Bir yastığın uğruna onlarca kaz yolunur

ŞÜKÜR

Gün gelir döner devran, ağlarsın güldüğüne

Ahir zamanı gören şükreder öldüğüne

ÖLÇÜ

İnsanın en iyisi işinde belli olur

Şaşmaz ilahî ölçü, kul ettiğini bulur

KİMSESİZLER

Boştur davulun içi, ondan çok çıkar sesi

Kimsesize kol kanat, kimsesizler kimsesi

HADDİNİ BİLMEK

Başkası bildirmeden sen sen ol haddini bil

Yoktur dilin kemiği, en büyük afettir dil

M

NİHAT MALKOÇ