08-02-2012
|
#10
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Mehmet Akif'in Efendimiz İçin Yazdığı Şiir
EY MEVTÂ
Düne kadar aboneydin harama;
Hep derdin ki: '' Sözüm geçer parama ''
Şimdi musallada, boşa arama ;
Banka vezneleri yok tabutların ,
Söyle, biraz avans versin putların !
Tapular bıraktın, valiz dolusu,
Vârisler şimdiden, kurdular pusu
Niye getirmedin ? Hayret doğrusu ;
Gerçi, bagajları yok tabutların,
Bir taksi tutardı, sana putların  
Ahlâk felsefende, çağdaşlık maşa,
Üçbeş fâhişeyle, güreştin başa
Haydi Bu gece de, kaçamak yaşa;
Gümüş şamdanları, yok tabutların,
Söyle, birkaç mum getirsin putların !
Hep aşkta kazandın(!) ,verdin kumarda,
''Dolaşmalı'' derdin, ''rakı damarda''
Biraz ayıldın mı bu son şamarda ?
Amerikan barı, yok tabutların,
Söyle de cin tonik versin putların !
Nerde şimdi, beş yıldızlı oteller ?
O hüzzam faslına, dem tutan teller ?
Nerde, o rakseden incecik beller ?
Dansözü, şantözü yok tabutların ,
Zil takıp oynasın, şimdi putların !
Yaşarken, sen de bir saplantı vardı;
Minâreler, sanki sana batardı
Hele sabahları, tepen atardı;
Gördün ya Konforu yok tabutların,
Söyle de, bir döşek sersin putların !
Ne kadar büyüktü dindara kinin
Hacıya, hocaya uzardı dilin
Konuşsana mevtâ ! Bitti mi pilin ?
Oksijen tüpleri yok tabutların,
Söyle de bir nefes versin putların
''Uyandım'' diyorsun, lâkin boşuna;
Gördün Bakmıyorlar hiç göz yaşına
''Ey mevtâ ! Kaldın mı, yalnız başına''
İmdat düğmeleri, yok tabutların,
Üzülme Kurtarır (!) seni putların
|
|
|