Hiradan Doğan Güneş

İSLAMİYETİN DOĞUŞU


Günlerden bir gündü

Fukara yine perişan

Zenginin hali düzgündü

Resul ise her günkü gibi

Yine mahsun yine üzgündü

Düşünüyordu gece gündüz

Bu insanları kurtarmak

Nasıl mümkündü


Yine yalnızken bir ara

Aklına düşüverdi Hira

Çıktı bir solukta yokuştan

Selam aldı giderken

Uçan kuştan

Varınca o yüksek tepeye

Döndü baktı bir daha

Acıyarak Mekkeye


Düşünürken mağarada

Yalnız ve tek başına

Bir şahıs belirdi aniden

Çıktı karşısına

Ki o zamanlar Resul

Girmişti henüz kırk yaşına


Oku dedi Resule bakarak

Bilmem dedikçe de

Tekrarladı üç kez

Omuzundan sıkarak

Oku dedi

Yaratan Rabbinin adıyle

İnledi o daracık yer

Bu yeni sözlerin letafetiyle

Ama korktu,ürktü Resul

Gitti hemen koşarak evine

Anlattı olanları biricik eşine

Hatice ana dinledi

Ve teselli oldu can güneşine


Belli oldu artık

Uzandı efendimize manevi

Mübarek bir el

Müjdeledi bunu

Varaka bin Nevfel

Dedi ki Ya Muhammed

Sana gelen

Bil ki Musaya gelen

Namus- Ekber

Ah keşke genç olsaydım

Zor günlerinde

Ben de yanında bulunsaydım

Varaka alimdi

Ne varsa anlattı,döktü

Eğildi ve Resulü

Alnından öptü


İşte o gün bugündür

Aydınlattı alemi

Hiradan doğan güneş

Ve hala aydınlatıyor

Ve aydınlatacak

Mahşere dek



KARAELMASIN FARKLI SESİ

ZONGULDAKLI ŞAİR

KENAN TUNÇ

21062009

15:00