Prof. Dr. Sinsi
|
İnşirâh..
ALLAH razı olsun paylaştığınız için
Bir İnşirah ayeti kadar SANA geldim

İnşirah… İnşirah… İnşirah…
Hâra düştüm, dilime kan değdi yüreğime od
Dâra düştüm Ey Rab bana bir inşirah  
Ah-u efgânımı bir dinleyiver, bu gece çok karanlık…
Katran karası olmuş göğsümü bir açıver… Daraldım… Bir bakıver 
"Biz senin göğsünü açıp genişletmedik mi?" İnşirah-1
Genişlettin ey yar!
Dünyadan bunaldığım her vakit,
yağmur yağmur yüreğime, damla damla gözlerime düştün
Semalarda yerim yok bilirim, arşlardan ta ki gönlüme düştün
Yaralar bedenimde yol çizerken adeta,
tuz değil, Sen gönlüme tılsım sürdün
Dünya zemininde ayaklarım kayarken bir bilinmezliğe,
tut n’olursun bırakma bilmediğim alemlere…
Gece ve ben iki biçâre yine kapındayım
Soluklanmak istiyorum Ya Rab! Gece yeminli konuşmuyor benimle
Gece küskün bana, yalnız bıraktım onu gelirim diye
Gitmedim ona Ya Rab! Geceler bensiz geçti, seccadeler eşsiz,
yıldızlar yoldaşsız kaydı Geceye söz verdim gelirim diye, gitmedim
İhanetim var ona Gece yeminli Ben sana bugün yalnız geldim
Terkedilmiş sevdaların mekanından geliyorum
Yıllanmış sevgilerin koynundan Ayrılıklardan geliyorum Yalnızlıktan…
Gönlümün tenhasından geliyorum
Gecenin günahlarımı örtmeyen mahremiyetinden geliyorum
Dünyanın arkamdan yırttığı gömleğimle
Kimsenin duymadığı ama kulağımı çınlatan aff sesleriyle geliyorum
Adem'in utangaç bakışlarıyla,
Nuh’un terk-i diyarıyla bir Yunus affı edasıyla geliyorum
Daraldım Ya Rab! ‘Kabul’ ümidinin ferahlığıyla geliyorum
Yüreğim üşüyor artık, mahşeri bir yalnızlıkla geliyorum
Aç Ya Rab n’olursun aç göğsümü tekrar bir köz değdir
İçimin vahalarından kurtar beni
İnşirah inşirah inşirah…Ayet ayet genişlet beni
"Yükünü senden alıp atmadık mı? O senin belini büken yükü " İnşirah-2
Attın ey yar! Ben bilemedim yükümün azaldığını ama sen hafiflettin beni
Dünyanın omuzlarıma yüklediği bu ağırlık,
yüzümü yere düşürmeye başlamışken,
bu yükü benden alarak belimi sen doğrulttun
Rükuya eğilen bir beden senin karşında yüce makama erdi
Secdeye değen baş, merhametinle sana erdi
Oysa ben bilemedim
Kirlenmiş yüreğimle, sözlerimi dünyaya aşina ettim
kapıldım bu misafirhanenin işvesine
Şimdi temaşa bile edemiyorum masivayı
Aydınlanmıyor gözlerim, yeşermiyor kırık düşlerim
Yoksa Ey Rab ben,sen olan benliğimi çoktan mı tükettim…
Züleyha kadar günahkarım, Yusuf kadar masum olmak isterdim
oysa ama ben düştüğüm zindanda ezilecek kadar günah topladım
Yüküm ağır… Tüm zerrelerim affına sığındı…
Mecalsizim, hissizim, bir o kadar da cahilim…
Al yükümü Ya Rab n’olursun al belimi büken bu yükü tekrar hafiflet beni
Doğrult ki beni, yüzüm sana dönebileyim
Elimi sana açabileyim
İnşirah inşirah inşirah… Ayet ayet doğrult beni
"Senin şânını ve ününü yüceltmedik mi?" İnşirah-4
Yücelttin ey yar! En şerefli varlık olarak açtım dünyaya gözlerimi
Mahlukata halife eyledin İns-an makamında ruhuma can verdin 
Verdin de ben kıymetimi bilemedim
Aklımı sürgün ettim mantığın hiç uğramadığı yalancı uğraşlara
Her mevsim yağmur yağarken ruhuma, nadasa bıraktım kurak gönlümü
Her insan ektiği biçer değil mi Ya Rab!
Günah ektiğim bahçelerde kara güller büyüdü, kokusuz renksiz
Işığım bir mumun aydınlandığı kadar,
verdiğim bir aldığım kadar fakat ben olamadım
bir Sen'in bana biçtiğin değer kadar
Biraz mağrur, biraz bizâr, biraz da kendimi şekva ile geldim
Değersizliğimi bilerek, mecruh bir hal ile geldim işte…
Sen şanımı yüceltirken, ben bir o kadar acziyetimle,
nasır tutmuş ayaklarımla, kör olmuş gözlerimle, karalanmış hanemle geldim
Kalbimi avcuma sıkıştırarak, rengini kimse görmesin diye saklayarak getirdim
Amansızım, dermansızım, fermansızım
N’olurs un Ya Rab yeniden yücelt beni gönül gözümden geçir beni
Gözyaşına gark eyle beni Eyle ki insan bileyim kendimi
İnşirah inşirah inrişah Ayet ayet yücelt beni
"Yalnız Rabbine yönel " İnşirah-8
Hayatın koylarından çıkıp senin limanına yöneldim Yar Rab!
Sen ki sana gelmeyene dahi lütfederken,
bilirim geri çevirmezsin beni kapından
Nihayetsiz acziyetimle, dünyevi arzuların kıvrımlarından,
yokuşlu yollarından, ben kendimden geçerek Sana geldim bu gece
’Kün’ diyerek eyleyiverirsin diye bir ferman,
ben ahvalimi dökerek sana geldim Ya Rab!
Benim Sana anlatmaya halimi kelama ne hacet,
Sen beni bilirsin benim halim zaten aşikâr
Kurtar n’olursun bitsin artık bu esaret!
Nefsanîyetin haysiyetini huzurda kırmaya geldim
Bakıp görmeyen gözlerimi Sende açmaya,
atıp yanmayan kalbimi Sende yakmaya,
her boşluğa sayan ama her daim seni anmayan dilimi konuşturmaya,
Sana muhtaçlığın şerefini başıma taç etmeye geldim
Sevdası her şeyden alâ n’olursun aç yüreğimi
ben Senden bir inşirah istemeye geldim…
İnşirah inşirah inşirah Ayet ayet ferahlamaya geldim
N’olur ahh n’olur Ya Rab,
ben Sende kalmaya geldim
Bir inşirah ayeti kadar Sana yönelmeye geldim…
|