Abdurrahim Karakoç Şiirleri

ANADOLU




Seni çok sevenler(!) çok örseledi


Oy güzel vatanım, oy Anadolu


Açların çalıştı, tokların yedi


Oy güzel vatanım, oy Anadolu




Yanan hep sen oldun, yakılan sensin


Ruhuna çiviler çakılan sensin


Şekilden şekile sokulan sensin


Oy güzel vatanım, oy Anadolu




Sınırlar çizildi rüyalarına


Yasaklar konuldu dualarına


Hangi sesler hâkim semalarına


Oy güzel vatanım, oy Anadolu




Ahlat’ın, Afşin’in, Söğüt’ün mahzun


Evladın, âşığın, yiğidin mahzun


Tebessümün mahzun, ağıtın mahzun


Oy güzel vatanım, oy Anadolu




Metrûk manastırlar ihya olmakta


Hüzün, camilere mahya olmakta


Yadlar başımıza kâhya olmakta


Oy güzel vatanım, oy Anadolu




Üzerinden hak, adalet silindi


Hayâ zırhı delik delik delindi


Bu zelil duruma nasıl gelindi? !


Oy güzel vatanım, oy Anadolu




Dün şehit kanıyla sulanan sensin


Bugün alkollere belenen sensin


Düşmandan sadaka dilenen sensin


Oy güzel vatanım, oy Anadolu




Şehit torununa “sen sus” diyorlar


“Vatan sevmek bize mahsus” diyorlar


Her taraf toz-duman, kâbus diyorlar


Oy güzel vatanım, oy Anadolu




Hariçten gelenler köprüyü tutmuş


Dost karşı kıyıda seni unutmuş


Hınzır yeller yaprakların kurutmuş


Oy güzel vatanım, oy Anadolu




“Biraz azim, biraz gayret” derim ha


“Delinir karanlık, sabret” derim ha


“Şanlı mazi döner elbet” derim ha


Oy güzel vatanım, oy Anadolu



ABDURRAHİM KARAKOÇ