08-03-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Yutkundum Durdum
YUTKUNDUM DURDUM
Hesaba çektimde bu gün kendimi
Ürperdi tüylerim,yutkundum durdum
Meğerki neymişim,yeni öğrendim
Nefsimmiş sebebi,şok oldum durdum
Her şeyi bilirim sanıyormuşum
Suçluyu dışarda,arıyormuşum
Hayatı boşuna yaşıyormuşum
Böyle bir tabloya,üzüldüm durdum
Başıma geleni hep elden bildim
Aklımca hayattan çok kişi sildim
Kendime anlamsız hedefler çizdim
Yaptığım yanlışı,düşündüm durdum
Yaptığım hesaplar,doldu günahla
Baktımki ömrüm hep,geçmiş rüyayla
Telafisi mümkün,değil eyvahla
Meğer ne gafletmiş,şaşırdım durdum
Silgim kalemimden,hep önce bitmiş
Yanlışım ne çokmuş,adeta devmiş
Meğerki tek suçlu,kendi nefsimmiş
Başımı önüme eğdimde durdum
Tüyler diken diken, oldu bedende
Kaynar sular akar,oldu tepemde
Ya amel defterim hangi elimde?
Korkudan öylece,şok oldum durdum
SEDAT YILDIRIM
|
|
|