08-03-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Adın;

Adın;
Sükut deyip susuyorum 
Gece;
Yine seni d/üşüyorum 
Bak ellerimde kırık dökük
Umut sökük, neş'e sökük
Giyindiğim hicran, en yenisinden,
Kanattım yine dünleri
Uykular kan tadında ey sevgili!
Yetim kılıp herşeyinden beni
Yokluğunu ilikliyorlar yüreğime 
İzbe çukurlarda dermansız,
Bir başıma,
Naçar soluklardayım
Hangi nefeste ansam adını
Bir bahar havası ,avuçlarımda
Göğüm mavileniyor ,
Yeşilleniyor dalım
Sensiz hep divane, yorgun
Bilinmez yollara çıkıyorum sevgili!
Kapanıyor, yüzüme kapılar
Elimde kalıyor tutunduklarım
Devriliyorum!
Sendeliyorum, yokluğunun üzerinde
El ver düşüyorum sevgili!
Ölesi iliştirildim ki acıya,
Sıyrılamıyorum! 
Gel döndür beni bu yollardan!
Sağnak sağnak bir hüzün yağıyor üstüme
Acının küf kokusu ağır,
Kırılgan ellerimde 
Birbirine dolanıyor ayaklarım
Düşüp kalıyorum 
Avuç avuç sen ağlıyorum,
Direniyorum sevgili!
Kanadı kırık turnalar gibi,
Yağmura hasret bulutlar gibi,
Sabahı bekleyen geceler gibi,
Bekliyorum! 
Yokluğun kaplıyor göğümü,
Gülmeler kan tadı,
Geceler hüzün makamında
Toprağını örtüyor üzerime,
Kaskatı gecenin solukları
Bir el ver sevgili ne olur
Doğrulamıyorum!  
Adın;
Sükût deyip susuyorum 
Gece;
Yine seni d/üşüyorum 
Alıntı
|
|
|