Aleme İbret...Taif.....

Rabia oğulları,
Dikkatle Resulullaha bakıyorkardı
İçlerinde merhamet duygusu kımıldadı
Kötü muameleye üzüldüler
Köleleriyle bir salkım üzüm gönderdiler
Büyük Nebi, getirilen üzümü,
Besmeleyle yemeye başladı
Addası, bir merak sardı,
Nihayet kalmadı sabrı
Sordu:
Sen Peygambermisin?
Fahr-i âlem Efendimiz
Buyurdular evet
Addas, Sen Hak Peygamberisin
Uzat elini öpeyim,
Dudaklarım nasiplensin
İncil’de Tevrat’da okudum seni
Davet et dinine beni
Çicekler baharı nasıl beklediyse
Öyle bekledim seni
Zalim şehvet perestlerden bıktım;
Kurtar beni
Utbe ve Şeybe bu manzarayı
Kin dolu bakışlarla seyrediyordu
Dediler:
Ey vah! Köle elden gidiyor
Bakın bu bir ilahi cilve,
Nasıl sultan oldu bir köle
Fazla bir süre geçmemişti ki,
Gördüler ki, Bir beyaz bulut,
Peygamberi sıcaktan koruyor
Boşa gitmez, etsem bir yemin
İçindeydi Cibril-i Emin
İsyankarların yaptıkları,
Elbette Allaha malum
Şerefli gözeticiler, geldiler oraya
Selam verdiler, Rasulü Kibriyaya
Emret, Ey Allahın Rasülü!
Vakti saat geldi
Şu dağları, onların üzerine devireyim
Hatemül Enbiya buyurdular:
Güzel Rabbimin,
Tevhidiyle buluşsunlar
Hayır, kahrolmasınlar,
Nesillerinden gelecektir müminler,
Allahım!
Taif halkına doğru yolu göster
Kederli ve elemli,Taif zülmünden,
Mekke’ye dönerlerken
Batnı Nahleye, geldiler gün batarken
Cenab-ı Hakkın, huzuruna durdular
Efeendimiz imam,
Errahman suresini okurlar
Hikmetinde süal olmaz
O esnada, gelmişler ya!
Dokuz kişi hazır cinlerden,
Hayranlıkla dinliyorlardı,
Kur’an-ı Peygamberden
Onları, namaz bitince
İmana davet etti Rasül,
Hak dine girdiler teretsüzce
Kur’an-ı cinler, dinlediler,
iman ettiler
Dağlar Kur’an-ı işittiler,
İnlediler
Daha zalim kim vardır?
Kulaklarını tıkayıp kaldıkları küfürde
Karanlıklara gömülmüş beyinler
Taştanda katı İnkarcı yürekler
Kur’anın,Kabenin, Peygamberin,
Kıymetini bilemediler, bilemediler


alıntı