Üstad Necip Fazildan...

BEN
Ben, kimsesiz seyyahı, meçhuller caddesinin;
Ben, yankısından kaçan çocuk , kendi sesinin
Ben, sırtında taşıyan işlenmedik günahı;
Allah’ın körebesi, cinlerin padişahı
Ben,usanmaz bekçisi, yolcu inmez hanların;
Ben, tükenmez ormanı, ısınmaz külhanların
Ben, kutup yelkenlisi buz tutmuş kayalarda;
Öksüzün altın bahtı, yıldızdan mahyalarda
Ben, başı ağır gelmiş, boşlukta düşen fikir;
Benliğin dolabında , kör ve çilekeş beygir
Ben, Allah diyenlerin boyunlarında vebal;
Ben , bugünküne mazi, yarınkine istikbal
Ben, ben, ben ; haritada deniz görmüş boğulmuş;
Dokuz köyün sahibi , dokuz köyden kovulmuş
Hep ben, ayna ve hayal; hep ben pervane ve mum;
Ölü ve Münker-Nekir baş dönmesi uçurum

NECİP FAZIL KISAKÜREK