Esma-İ Hüsnâ'dan Esintiler

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-03-2012

EL-LATÎF

İstiridyede inciyi, arıda balı verensin,
Kuru ağaç gövdesine çiçekli dalı verensin,
Küçük tırtıl salya salya örüp kozasın! ölür;
Dilediğin kullarına ipekten şalı verensin

Yârabbi!

Latifsin Yâ İlâhî, lütfedersin kullarına
Aklımızın ermediği en ince yollardan

En ince işlerin inceliğinde
Çiçekler devşirip kuru dallardan
Kuru gönüllere aşk gönderirsin

Sen verirsin Yârab, sen verirsin,
Yaratılmışların bilip de ihtiyacını,
Sezilmez inceliklerle gönderirsin

Lutfunda öylesine latîfsin ki ey İlâh,
Bilmeyiz nerden gelir gönlümüze bu ferah?

En zor işler en ince çizgisiyle belirir
Latîf vasfından esen bir meltemle gönülde,
Çile sabrın zirvesi olur iken bülbülde,
Lutfundur latîf-latîf açan tomurcuk gülde

Veren sensin akıla, akıl almaz hülyayı,
Kimler çözebilmiş ki bir damlacık rüyayı?

Yumruk kadar bir beyin nasıl olur çatlamaz,
Nasıl girer bunca şey bu yumağın içine?
Sıralanan şeyleri bir kerecik atlamaz,
Alır götürür bizi hayâlin kanadıyla
Kafdağı'nın ardına, ya da Çin-i Mâçine

An olur, geçmişteki yaşananı sıralar,
Çözülür yumak yumak bellekte hatıralar

Akıl almaz incelikle serersin idrâkimize,
Düşünce devreder durur içimizden içimize

Lütfeden sensin İlâhî
Bilip ihtiyacımızı

Paylaştıkça büyütürsün sevincimizi git gide,
Bölüştükçe küçültürsün acımızı

Bilirsin en ince işleri,
En ince noktasına kadar

Sezersin ihtiyacımız olan en ince sezişleri,
Latifsin, büyüktür lutfun sonsuz kudretin kadar

[color="#800080"]

EL-HABÎR

Yarattığın cümle zerrât öz sırrını eder ihbar,
Elbet sana aşikârdır bilinmeyen cümle esrar,
Senden gizli değil yârab, içimizdeki emeller;
Mâhiyetinden efâlin yalnız sensin tek haberdâr
Yârabbi!

Var idin ezelden, varsın, hep var olacaksın,
Eşin benzerin yoktur, teksin Yâ İlâhî, birsin,
Yarattığın âlemlerden,
Seni yazan kalemlerden

Çektiğimiz elemlerden haberdârsın

Mazlumlara hep medarsın,
Bilirsin nerde, kimlere zulmedilir,
Haberin vardır karınca yuvasından
Ta bilmediğimiz âlemlere uzanan çizgide
İsmin nice zikredilir

Sayısı bilinmez yarattıklarının,
Akıl ermez hükmettiğin âlemlere

Bunca varlığı yaratan sensin,
Birsin Yâ İlâhî, birsin

İçimizden geçenleri bilirsin,
Haberdâr olursun herşeyin seyrinden,
Habîr'sin

Senden gizleyecek sanır sırrını zavallı kullar,
Oysa sen, zerre zerre her nesneyi bilensin

Zerreler kürre gibi aşikârdır hep sana,
Sinmiştir cümle varlık o Yüce varlığına,
Nasıl ki damlacıklar gizlenirse ummana

Ummanın yüceliği damlanın içindedir,
Saklandım sanan damla, ummanın içindedir

Gören sensin herşeyi, ırak olup gözlerden,
Sana sığınıyoruz galat olan sözlerden

Seni vasfeylemek Yârab, verdiğin akla sığar mı?
Kudretini anlatmaya kulunun kudreti var mı?

Bir vasfını düşünmek bile âciz akla bârdır,
Senin kudretin İlâhî, senin kudretin kadardır

Haberdârsın ne ki varsa gökten yere,
Çünkü sensin hükmeyleyen yarattığın âlemlere

Habîr'sin, ilk haber sana gelir,
Herşeyin başında ve sonunda sen varsın,
Herşeyden haberdârsın

[color="#800080"]

EL-HALÎM

Gizleyensin kullarının yüz kızartan hicabını,
Hilminle erteleyensin hışmın ile gazabını,
Halîm sensin yâ ilâhî, yoktur azâbda acelen;
Lâkin er-geç verecektir sana her kul hesabını

Yârabbi!

Müsamaha edersin kullarına,
Halim sahibisin İlâhî, acelen yoktur azâbda

Günahları bir yazarken,
Sevaba sevâb eklersin

Belki nadim olur diye ertelersin azabını,
Bağışlamak için Yârab, ufak bir tevbe beklersin

Yine de biz âsî kullar
Binip de nefsin atma;
Sürüp gideriz hışmınla vereceğin afatına

Alîmsin, bilirsin işlediğimiz cümle günâhı,
Halimsin, beklersin nedametle gelen ânı

Ânında verebilmeye muktedirken cezayı,
Sonsuz merhametinle hoş görmezsin ezayı

İblisin terkisinde yol alırız hüsrana,
Uzaklaşırız gittikçe lütfettiğin gufrana

Kopardık dizginleri, arttırdık hızımızı,
Sen bilirsin Yâ İlâhî garip encamımızı

İhlâsı çoktan bıraktık, zayıfladı imân,
İsyanımız sana karşı, senden dileriz aman

Biliriz rahmetin bol, hilmin çok,
Merhametin olmazsa
İşlediğimiz amelden bize fâide yok

Terketti gönlümüzü sevgi ile merhamet,
Şaşırdık kıblemizi, kayboldu istikamet

Küfrân-ı nîmet ettik,
Ne yarattıklarına, ne sana hizmet ettik

İblisle yoldaş olup, düştük nefsin peşine,
Üşüştük şu dünyanın kokuşmuş pis leşine

,
Zamanın rüzgârında koşuyoruz ecele,
Biliriz ki Halîm'sin, eylemezsin acele

Bizi küfre çağıran şu ışıkları söndür,
Aydınlat nurunla idrâkimizi;
Bizi imân ile sana getiren yola döndür

[color="#800080"]

08-03-2012	#11
Prof. Dr. Sinsi	Esma-İ Hüsnâ'dan Esintiler EL-LATÎF İstiridyede inciyi, arıda balı verensin, Kuru ağaç gövdesine çiçekli dalı verensin, Küçük tırtıl salya salya örüp kozasın! ölür; Dilediğin kullarına ipekten şalı verensin Yârabbi! Latifsin Yâ İlâhî, lütfedersin kullarına Aklımızın ermediği en ince yollardan En ince işlerin inceliğinde Çiçekler devşirip kuru dallardan Kuru gönüllere aşk gönderirsin Sen verirsin Yârab, sen verirsin, Yaratılmışların bilip de ihtiyacını, Sezilmez inceliklerle gönderirsin Lutfunda öylesine latîfsin ki ey İlâh, Bilmeyiz nerden gelir gönlümüze bu ferah? En zor işler en ince çizgisiyle belirir Latîf vasfından esen bir meltemle gönülde, Çile sabrın zirvesi olur iken bülbülde, Lutfundur latîf-latîf açan tomurcuk gülde Veren sensin akıla, akıl almaz hülyayı, Kimler çözebilmiş ki bir damlacık rüyayı? Yumruk kadar bir beyin nasıl olur çatlamaz, Nasıl girer bunca şey bu yumağın içine? Sıralanan şeyleri bir kerecik atlamaz, Alır götürür bizi hayâlin kanadıyla Kafdağı'nın ardına, ya da Çin-i Mâçine An olur, geçmişteki yaşananı sıralar, Çözülür yumak yumak bellekte hatıralar Akıl almaz incelikle serersin idrâkimize, Düşünce devreder durur içimizden içimize Lütfeden sensin İlâhî Bilip ihtiyacımızı Paylaştıkça büyütürsün sevincimizi git gide, Bölüştükçe küçültürsün acımızı Bilirsin en ince işleri, En ince noktasına kadar Sezersin ihtiyacımız olan en ince sezişleri, Latifsin, büyüktür lutfun sonsuz kudretin kadar [color="#800080"] EL-HABÎR Yarattığın cümle zerrât öz sırrını eder ihbar, Elbet sana aşikârdır bilinmeyen cümle esrar, Senden gizli değil yârab, içimizdeki emeller; Mâhiyetinden efâlin yalnız sensin tek haberdâr Yârabbi! Var idin ezelden, varsın, hep var olacaksın, Eşin benzerin yoktur, teksin Yâ İlâhî, birsin, Yarattığın âlemlerden, Seni yazan kalemlerden Çektiğimiz elemlerden haberdârsın Mazlumlara hep medarsın, Bilirsin nerde, kimlere zulmedilir, Haberin vardır karınca yuvasından Ta bilmediğimiz âlemlere uzanan çizgide İsmin nice zikredilir Sayısı bilinmez yarattıklarının, Akıl ermez hükmettiğin âlemlere Bunca varlığı yaratan sensin, Birsin Yâ İlâhî, birsin İçimizden geçenleri bilirsin, Haberdâr olursun herşeyin seyrinden, Habîr'sin Senden gizleyecek sanır sırrını zavallı kullar, Oysa sen, zerre zerre her nesneyi bilensin Zerreler kürre gibi aşikârdır hep sana, Sinmiştir cümle varlık o Yüce varlığına, Nasıl ki damlacıklar gizlenirse ummana Ummanın yüceliği damlanın içindedir, Saklandım sanan damla, ummanın içindedir Gören sensin herşeyi, ırak olup gözlerden, Sana sığınıyoruz galat olan sözlerden Seni vasfeylemek Yârab, verdiğin akla sığar mı? Kudretini anlatmaya kulunun kudreti var mı? Bir vasfını düşünmek bile âciz akla bârdır, Senin kudretin İlâhî, senin kudretin kadardır Haberdârsın ne ki varsa gökten yere, Çünkü sensin hükmeyleyen yarattığın âlemlere Habîr'sin, ilk haber sana gelir, Herşeyin başında ve sonunda sen varsın, Herşeyden haberdârsın [color="#800080"] EL-HALÎM Gizleyensin kullarının yüz kızartan hicabını, Hilminle erteleyensin hışmın ile gazabını, Halîm sensin yâ ilâhî, yoktur azâbda acelen; Lâkin er-geç verecektir sana her kul hesabını Yârabbi! Müsamaha edersin kullarına, Halim sahibisin İlâhî, acelen yoktur azâbda Günahları bir yazarken, Sevaba sevâb eklersin Belki nadim olur diye ertelersin azabını, Bağışlamak için Yârab, ufak bir tevbe beklersin Yine de biz âsî kullar Binip de nefsin atma; Sürüp gideriz hışmınla vereceğin afatına Alîmsin, bilirsin işlediğimiz cümle günâhı, Halimsin, beklersin nedametle gelen ânı Ânında verebilmeye muktedirken cezayı, Sonsuz merhametinle hoş görmezsin ezayı İblisin terkisinde yol alırız hüsrana, Uzaklaşırız gittikçe lütfettiğin gufrana Kopardık dizginleri, arttırdık hızımızı, Sen bilirsin Yâ İlâhî garip encamımızı İhlâsı çoktan bıraktık, zayıfladı imân, İsyanımız sana karşı, senden dileriz aman Biliriz rahmetin bol, hilmin çok, Merhametin olmazsa İşlediğimiz amelden bize fâide yok Terketti gönlümüzü sevgi ile merhamet, Şaşırdık kıblemizi, kayboldu istikamet Küfrân-ı nîmet ettik, Ne yarattıklarına, ne sana hizmet ettik İblisle yoldaş olup, düştük nefsin peşine, Üşüştük şu dünyanın kokuşmuş pis leşine, Zamanın rüzgârında koşuyoruz ecele, Biliriz ki Halîm'sin, eylemezsin acele Bizi küfre çağıran şu ışıkları söndür, Aydınlat nurunla idrâkimizi; Bizi imân ile sana getiren yola döndür [color="#800080"]