Muhammed Emin Erbilî

Muhammed Emin Erbilî

Son asırda Irak’ta ve Mısır’da yaşamış olan velîlerden ve Şâfiî mezhebi fıkıh âlimlerindendir Babasının ismi Fethullah’tır Ondokuzuncu yüzyılın ortalarında Irak’ın Erbil şehrinde doğdu 1914 (H1332) senesinde Kâhire’de vefât etti Kabri, Karafe kabristanındadır

TASAVVUF YOLCUSUNUN HALİ

Fakir-zengin herkesi ziyârete giden Muhammed Emin Erbilî hazretleri, yemek husûsunda ısrar edenlere; “Tasavvuf yolcusunun yemeği ilim öğrenmek, Allahü teâlânın ismini zikre devâm etmektir O kimsenin düşüncesinin yemek, içmek olması ona yakışmaz” buyururdu

Son günlerinde onun yüzünde her zamankinden daha çok nûr parlıyordu 1914 (H1332) senesi Rebîülevvel ayının ikinci Perşembe günü humma hastalığına tutuldu Akşam ve yatsı namazlarını evinde kıldı Mescide gidemedi

Ders vermek ve Hatm-i Hâcegân yapmak üzere talebelerinden birini vazîfelendirdi Bu gecede Allahü teâlâya olan aşkı ve Peygamber efendimizden itibaren Nakşibendiyye yolu büyüklerine karşı muhabbeti iyice fazlalaştı Onların rûhâniyetleriyle konuşmaya başladı Onlara olan sevgi ve kavuşma arzusunu bildirdi

Bu hâli bir gece boyunca devâm etti Yanına ziyâret için gelenlere; “Hocanızın hâline bakıp ibret alınız Onun öldüğü gibi siz de öleceksiniz Allahü teâlânın ismini çok anın” buyurdu Şeyh Muhammed Yûsuf es-Sekâ’yı yerine ders vermekle vazîfelendirdi Son saatlerinde bile kendisini ziyârete gelen talebelerinin yanına gelmesine mâni olunmamasını istedi Her birisi tek tek girip elini öptüler, helâllaştılar ve duâsını aldılar


“BUGÜN BENİM SON GÜNÜMDÜR!”

Cumartesi günü hastalığı iyice şiddetlendi ve; “Bugün benim son günümdür” buyurdu İkindi vaktinden sonra tam bir sâkinlik ve sessizlik hâli oldu Pazar gecesi ilaçlarını vermek üzere yanına gelen bir talebesine gülümseyerek buyurdu ki: “Rahat olunuz” Talebesi dedi ki: “Biz, Peygamber efendimizin sünnetiyle tedâvi olmakla emrolunduk” diyerek ilacını verdi O gece sabaha karşı sekerât-ı mevt hâli başladı Yüzünden şimşek gibi nurlar yayıldı Sonra Kelime-i şehâdet getirerek vefât etti