Seyyid Emîr Külâl (Gilâl) Hazretleri,

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-02-2012

Seyyid Emîr Külâl (Gilâl) hazretleri,

“Silsile-i aliyye” denilen büyük âlim ve velîlerin on dördüncüsüdür

Buhârâ’nın Sûhârî kasabasında doğdu

1370 (H

772) sensinde vefât etti

Onun üstün hâllerini gösteren çok menkıbesi vardır

GÜREŞİRKEN ONU SEYRETTİ!

Emîr Külâl hazretleri gençlik yıllarında bir gün, er meydanında güreş tutmakta ve büyük bir kalabalık da onu seyretmekte idi

Zamânın büyük âlimi ve mürşid-i kâmili olan Muhammed Bâbâ Semmâsî, o güreşirken tam oradan geçmekte idi

Uzun müddet ayakta onu seyretti

Yanında bulunan talebeleri bu hâle şaşıp, kendi kendilerine; “Acaba bu işle meşgul olanları seyretmesinin sebebi nedir?” diye düşündüler

Muhammed Bâbâ Semmâsî, yanında bulunan talebelerinin kalblerinden geçeni anlayıp buyurdu ki:

“Bu meydanda öyle bir mert vardır ki, pekçok kimse onun sohbetinin bereketiyle evliyâlık konaklarının üstün mertebelerine kavuşacaktır

Onu, bulunduğumuz yola bağlamak istiyorum

”

Onlar böyle konuşurken, Emîr Külâl’in gözleri Muhammed Bâbâ Semmâsî’ye takıldı

Onu görür görmez, birdenbire kalbi ona tutulup değişiverdi

Hemen koşup yanına yaklaştı

Muhammed Bâbâ Semmâsî’nin ellerine kapandı

O güne kadar yaptığı bütün hatâ ve günahlardan tövbe etti ve Muhammed Bâbâ Semmâsî’ye sâdık bir talebe oldu

ONA DAHA ÇOK BAĞLANDILAR

Nakledilir ki, bir köyde sâlih zâtlardan biri vefât edeceği sırada;

“Benim cenâze namazımı Emîr Külâl hazretleri kıldırsın” dedi ve son nefesini verdi

Fakat Emîr Külâl hazretleri, uzak bir yerde bulunuyordu

Onu çağırmak için, bulunduğu yere birilerini göndereceklerdi

Bunun üzerine orada bulunan Şeyh Sûfî;

“Haberci göndermenize lüzum yok, o gelir” dedi

Bu arada iki kişi gidip, haber vermek üzere hazırlanmıştı

Tam gidecekleri sırada, Emîr Külâl hazretleri âniden karşıdan gözüktü

Halk onu görünce, karşılamaya koştular ve bu kerâmeti karşısında onu daha çok sevip, bağlandılar

Bundan sonra Emîr Külâl hazretleri, vefât eden zâtın cenâze namazını kıldırdı ve toplananlarla birlikte kabre götürüp, defnettiler

08-02-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Seyyid Emîr Külâl (Gilâl) Hazretleri, Seyyid Emîr Külâl (Gilâl) hazretleri, “Silsile-i aliyye” denilen büyük âlim ve velîlerin on dördüncüsüdür Buhârâ’nın Sûhârî kasabasında doğdu 1370 (H 772) sensinde vefât etti Onun üstün hâllerini gösteren çok menkıbesi vardır GÜREŞİRKEN ONU SEYRETTİ! Emîr Külâl hazretleri gençlik yıllarında bir gün, er meydanında güreş tutmakta ve büyük bir kalabalık da onu seyretmekte idi Zamânın büyük âlimi ve mürşid-i kâmili olan Muhammed Bâbâ Semmâsî, o güreşirken tam oradan geçmekte idi Uzun müddet ayakta onu seyretti Yanında bulunan talebeleri bu hâle şaşıp, kendi kendilerine; “Acaba bu işle meşgul olanları seyretmesinin sebebi nedir?” diye düşündüler Muhammed Bâbâ Semmâsî, yanında bulunan talebelerinin kalblerinden geçeni anlayıp buyurdu ki: “Bu meydanda öyle bir mert vardır ki, pekçok kimse onun sohbetinin bereketiyle evliyâlık konaklarının üstün mertebelerine kavuşacaktır Onu, bulunduğumuz yola bağlamak istiyorum” Onlar böyle konuşurken, Emîr Külâl’in gözleri Muhammed Bâbâ Semmâsî’ye takıldı Onu görür görmez, birdenbire kalbi ona tutulup değişiverdi Hemen koşup yanına yaklaştı Muhammed Bâbâ Semmâsî’nin ellerine kapandı O güne kadar yaptığı bütün hatâ ve günahlardan tövbe etti ve Muhammed Bâbâ Semmâsî’ye sâdık bir talebe oldu ONA DAHA ÇOK BAĞLANDILAR Nakledilir ki, bir köyde sâlih zâtlardan biri vefât edeceği sırada; “Benim cenâze namazımı Emîr Külâl hazretleri kıldırsın” dedi ve son nefesini verdi Fakat Emîr Külâl hazretleri, uzak bir yerde bulunuyordu Onu çağırmak için, bulunduğu yere birilerini göndereceklerdi Bunun üzerine orada bulunan Şeyh Sûfî; “Haberci göndermenize lüzum yok, o gelir” dedi Bu arada iki kişi gidip, haber vermek üzere hazırlanmıştı Tam gidecekleri sırada, Emîr Külâl hazretleri âniden karşıdan gözüktü Halk onu görünce, karşılamaya koştular ve bu kerâmeti karşısında onu daha çok sevip, bağlandılar Bundan sonra Emîr Külâl hazretleri, vefât eden zâtın cenâze namazını kıldırdı ve toplananlarla birlikte kabre götürüp, defnettiler