Rabia'tül Adeviyye ( R.A )

Bir defâsında kendisini sevenler ziyârete gelmişlerdi Evde, odayı

aydınlatacak bir kandil yoktu Gelenlere ise ışık lâzımdı Râbia-i Adviyye

hazretleri parmaklarına üfledi Bunun üzerine Allahü teâlânın izniyle sabaha

kadar parmaklarından ışık yayıldı ve oda aydınlandı


Bir kimse, kendisine, cebinden çıkardığı parayı vermek istedi Hazret-i Râbia

elini havaya doğru uzattı Avucu altınla dolu olduğu halde o kimseye; "Sen

cebinden alıyorsun, bana böyle veriyorlar" dedi


Bir gün iki kişi, Râbia-i Adviyye'yi ziyârete geldiler İkisi de açtı "Yemeği

helâldir" diye içlerinden yemek yimek geçti O anda kapıya biri gelerek, Allah

rızâsı için bir şeyler istedi Râbia hazretleri evdeki iki ekmeğini buna verdi

Gelen sevinerek gitti Bir saat kadar sonra bir kişi kucağında bir yığın ekmekle

geldiRâbia hazretleri ekmekleri saydı On sekiz ekmek vardı Dedi ki: "Ekmekler

yirmi olsa gerektir" Ekmeği getiren, ikisini saklamıştı Çıkarıp iki ekmeği de

verdi Oradakiler hayretle sordular "Bu ne sırdır? Biz senin ekmeğini yemeye

gelmiştik Önümüze koyacağın ekmekleri kapıya gelene verdin Ardından ekmek

geldi Eksik olduğunu söyledin"Cevâbında şöyle buyurdu: "Siz ikiniz gelince

karnınızın aç olduğunu anladım Önünüze koyacağım o iki ekmeği kapıya gelene

verdim Allahü teâlâdan bu ekmeklerin misâfirlerin karnını doyuramayacağını,

bunun için bir yerine on vermesini istedim Çünkü Allahü teâlâ Kur'ân-ı kerîmde

(En'âm sûresi 160 ayet-i kerîmesinde) bire on vereceğini bildiriyor Ben O'nun

bu vâdine güvendim İki ekmek yerine yirmi ekmek geleceğini bildiğim için de

ekmeklerin noksan olduğunu söyledim"