Câfer-İ Sâdık Hazretleri

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-02-2012

Cafer-i Sadık hazretleri naklen şöyle rivayet etmiştir: Bir gün Resulullah Efendimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) eshabıyla birlikte iki dağ arasındaki yoldan geçerken şöyle buyurdular:
-Şimdi karşınıza, şeytanın kendisine üç gün yaklaşmadığı bir şahıs çıkacaktır

Çok geçmeden derisi kemiklerine yapışan, gözleri çukura inen ve çok yeşillik yediğinden dolayı dudakları yeşil olan bir bedevi gözüktü

Yakına gelince:
-Peygamber kimdir? diye sordu

Peygamber Efendimizi ona gösterdiklerinde, huzura gelerek:
-Ya Resulallah! İslam’ı bana öğret! dedi

Peygamber Efendimiz buyurdular ki:
-De ki: “Eşhedü en lâ ilahe illâllah ve eşhedü enne Muhammeden abdühu ve resulühu

” Bedevi bu şehadeti ikrar etti

Resulullah Efendimiz:
-Beş vakit namazlarını kılmalısın; ramazan ayı orucunu tutmalısın! Bedevi:
-Kabul ediyorum

Resulullah Efendimiz:
-Hac amellerini yapman, zekatını vermen ve cenabet guslü dökmen gerekir! Bedevi:
-Kabul ettim

Peygamber Efendimiz ve eshabı, söz konusu bedevi İslam’ı kabul ettikten sonra kendi yollarına devam ettiler

Bir miktar yol katettikten sonra göçebe bedevinin devesi kafileden geriye kaldı

Peygamber Efendimiz onu göremeyince durup sordu

Eshâb-ı kiram:
-Onun devesi iyi hareket edemediğinden dolayı kafileden geri kaldı, dediler

Müslümanlar geri dönerek onu aramaya koyuldular

Nihayet onu ordunun arkasında buldular

Onun devesinin ayağı bir farenin yuvasına geçerek hem devenin ve hem de onun boynu kırılmıştı; ikisi de orada can vermişlerdi

“ONU HURİLER KARŞILADI”
Peygamber Efendimiz orada bir çadır kurmalarını ve ona gusül vermelerini emretti

Daha sonra kendisi çadıra girerek onu kefenledi

Peygamber Efendimiz alnından ter döküldüğü halde çadırdan dışarı çıkarak şöyle buyurdular:
-Bu bedevi aç olduğu bir halde dünyadan göçtü; o, iman edip imanını zulümle karıştırmayan kimselerdendir; o, tertemiz bir imanla dünyadan ayrıldı

İşte bundan dolayı huriler cennet meyveleriyle onu karşılamaya geldiler; onun etrafını sararak şöyle diyorlar: “Ya Resulallah! Siz aracı olunuz da bu adam cennette bizimle evlensin ve biz onun eşi olalım

”

08-02-2012	#2
Prof. Dr. Sinsi	Câfer-İ Sâdık Hazretleri Cafer-i Sadık hazretleri naklen şöyle rivayet etmiştir: Bir gün Resulullah Efendimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) eshabıyla birlikte iki dağ arasındaki yoldan geçerken şöyle buyurdular: -Şimdi karşınıza, şeytanın kendisine üç gün yaklaşmadığı bir şahıs çıkacaktır Çok geçmeden derisi kemiklerine yapışan, gözleri çukura inen ve çok yeşillik yediğinden dolayı dudakları yeşil olan bir bedevi gözüktü Yakına gelince: -Peygamber kimdir? diye sordu Peygamber Efendimizi ona gösterdiklerinde, huzura gelerek: -Ya Resulallah! İslam’ı bana öğret! dedi Peygamber Efendimiz buyurdular ki: -De ki: “Eşhedü en lâ ilahe illâllah ve eşhedü enne Muhammeden abdühu ve resulühu” Bedevi bu şehadeti ikrar etti Resulullah Efendimiz: -Beş vakit namazlarını kılmalısın; ramazan ayı orucunu tutmalısın! Bedevi: -Kabul ediyorum Resulullah Efendimiz: -Hac amellerini yapman, zekatını vermen ve cenabet guslü dökmen gerekir! Bedevi: -Kabul ettim Peygamber Efendimiz ve eshabı, söz konusu bedevi İslam’ı kabul ettikten sonra kendi yollarına devam ettiler Bir miktar yol katettikten sonra göçebe bedevinin devesi kafileden geriye kaldı Peygamber Efendimiz onu göremeyince durup sordu Eshâb-ı kiram: -Onun devesi iyi hareket edemediğinden dolayı kafileden geri kaldı, dediler Müslümanlar geri dönerek onu aramaya koyuldular Nihayet onu ordunun arkasında buldular Onun devesinin ayağı bir farenin yuvasına geçerek hem devenin ve hem de onun boynu kırılmıştı; ikisi de orada can vermişlerdi “ONU HURİLER KARŞILADI” Peygamber Efendimiz orada bir çadır kurmalarını ve ona gusül vermelerini emretti Daha sonra kendisi çadıra girerek onu kefenledi Peygamber Efendimiz alnından ter döküldüğü halde çadırdan dışarı çıkarak şöyle buyurdular: -Bu bedevi aç olduğu bir halde dünyadan göçtü; o, iman edip imanını zulümle karıştırmayan kimselerdendir; o, tertemiz bir imanla dünyadan ayrıldı İşte bundan dolayı huriler cennet meyveleriyle onu karşılamaya geldiler; onun etrafını sararak şöyle diyorlar: “Ya Resulallah! Siz aracı olunuz da bu adam cennette bizimle evlensin ve biz onun eşi olalım”