Çanakkale'de Kahramanlık Öyküleri

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-02-2012

Simav’lı Mehmet

22 Ağustosta başlayan 2

Anafarta Savaşları bütün şiddetiyle devam ediyordu

7

Tümenin Kayacık Ağılı sırtını müdafaa eden 20

Alayının siperleri harabeye dönmüştü

Takviye gelmezse siperlerle birlikte bütün sırt düşebilirdi

Bu da bir felâket olurdu

İşte tam bu sırada karşıdan koşup gelen 24

Alayın 1

Tabur kahramanları görüldü

Sanki hepsi nurdan kanatlarla uçuyorlardı

Bir manga kadar kahraman ile siperleri işgal ettiler

Siperlerin içi cennete uçmaya hazırlanan şehid adayı yaralılarla doluydu

Aynı zamanda bu siperlerde düşman askerleri de bulunuyordu

Mehmedcik onlarla boğaz boğaza kanlı bir çarpışmaya tutuşmuştu

İçlerinde nisbeten iyi durumda olan ve savaşa devam eden Gedizli Osman’ın, sağındaki bir kum torbasının üstünde bir süngü ucu gözüküyordu

Belli ki bir düşman süngüsüydü

Bir ara Osman’ın yanına gelen Teğmen Fahri, bu süngünün, Osman’ın arkasında onu öldürmek üzere olan bir düşman askerine ait olduğu gördü

Bu esnada bir düşman dalgası Teğmen Fahri ve er Osman’ın bulunduğu siperlere dalmıştı

Korkunç bir boğuşma başladı

Bir ara Teğmen Fahri zor durumda kaldı

Tam bu sırada da Simavlı Mehmet’in süngüsü onun imdadına yetişti

Çarpışmalar sırasında şehit ve ölü cesetlerini kendilerine siper yapmışlardı

Bombalar ceset parçalarını siperlerin içine yapıştırmış ve siperleri kıpkırmızı kana boyanmıştı

İnsan nereye baksa ölümün kanlı yüzü ile karşı karşıya geliyordu

Ancak Mehmetçiklerimiz komuta merkezi ile irtibatı kaybetmişlerdi

Sayıları ise çok azalmıştı

Tabur, bunun farkındaydı

Bunun için bir avuç Mehmetçik, Teğmen Fahri’nin savunmakta olduğu siperlere koşup girdi

Bu başarılarından ötürü bu yiğitlere müttefikimiz Almanya’dan gönderilen Salip Nişanı verilmiştir

Çarpışmalar sona erdikten sonra Alay komutanı durum hakkında rapor istedi

Teğmen Fahri Kayacık da, siperlerde kahramanlıkların bir sembolü haline gelen Simavlı Mehmet’i gösterdi

Mehmet ise utancından kızardı, bozardı

Başını önüne eğerek yavaşça “Komutanıma yardım ettim” diyebildi

Halbuki Mehmet, siper içinde düşman cesetlerinden bir anıt dikmişti

Bilal Eren
Sur Dergisi / 2008

08-02-2012	#10
Prof. Dr. Sinsi	Çanakkale'de Kahramanlık Öyküleri Simav’lı Mehmet 22 Ağustosta başlayan 2 Anafarta Savaşları bütün şiddetiyle devam ediyordu 7 Tümenin Kayacık Ağılı sırtını müdafaa eden 20 Alayının siperleri harabeye dönmüştü Takviye gelmezse siperlerle birlikte bütün sırt düşebilirdi Bu da bir felâket olurdu İşte tam bu sırada karşıdan koşup gelen 24 Alayın 1 Tabur kahramanları görüldü Sanki hepsi nurdan kanatlarla uçuyorlardı Bir manga kadar kahraman ile siperleri işgal ettiler Siperlerin içi cennete uçmaya hazırlanan şehid adayı yaralılarla doluydu Aynı zamanda bu siperlerde düşman askerleri de bulunuyordu Mehmedcik onlarla boğaz boğaza kanlı bir çarpışmaya tutuşmuştu İçlerinde nisbeten iyi durumda olan ve savaşa devam eden Gedizli Osman’ın, sağındaki bir kum torbasının üstünde bir süngü ucu gözüküyordu Belli ki bir düşman süngüsüydü Bir ara Osman’ın yanına gelen Teğmen Fahri, bu süngünün, Osman’ın arkasında onu öldürmek üzere olan bir düşman askerine ait olduğu gördü Bu esnada bir düşman dalgası Teğmen Fahri ve er Osman’ın bulunduğu siperlere dalmıştı Korkunç bir boğuşma başladı Bir ara Teğmen Fahri zor durumda kaldı Tam bu sırada da Simavlı Mehmet’in süngüsü onun imdadına yetişti Çarpışmalar sırasında şehit ve ölü cesetlerini kendilerine siper yapmışlardı Bombalar ceset parçalarını siperlerin içine yapıştırmış ve siperleri kıpkırmızı kana boyanmıştı İnsan nereye baksa ölümün kanlı yüzü ile karşı karşıya geliyordu Ancak Mehmetçiklerimiz komuta merkezi ile irtibatı kaybetmişlerdi Sayıları ise çok azalmıştı Tabur, bunun farkındaydı Bunun için bir avuç Mehmetçik, Teğmen Fahri’nin savunmakta olduğu siperlere koşup girdi Bu başarılarından ötürü bu yiğitlere müttefikimiz Almanya’dan gönderilen Salip Nişanı verilmiştir Çarpışmalar sona erdikten sonra Alay komutanı durum hakkında rapor istedi Teğmen Fahri Kayacık da, siperlerde kahramanlıkların bir sembolü haline gelen Simavlı Mehmet’i gösterdi Mehmet ise utancından kızardı, bozardı Başını önüne eğerek yavaşça “Komutanıma yardım ettim” diyebildi Halbuki Mehmet, siper içinde düşman cesetlerinden bir anıt dikmişti Bilal Eren Sur Dergisi / 2008