Hz. Ali'nin Duası

Ey ihsanı bol Allah'ım!
Sana hamdederim
Ey yegâne Ma'bud! Senin önünde eğilirim
Yücesin, kullarından dilediğine sonsuz nimetler verirsin
Dilediğini hüsrana duçar edersin
Ey Yaradanım! Sana sığınırım
Varlık ve darlık zamanında Sana münâcaat ederim, her an sana yalvarırım
Gerçi günahlarım çok,
fakat Senin afvın ondan daha büyüktür, ümitsizlige sebep yok
Eğer Sen de beni kapından kovarsan kime sığınırım,
kimden medet beklerim, bana başka kim şefaatçi olur?"

"Yâ Rab!
Hâlimi görüyorsun, yoksulluğumu biliyorsun
Gizli niyazımı duyuyorsun Beni Sen'den ümit kesenlere katma,
kusuruma bakma, daha fazla bekletme, ümitsizlige atma
Rahmetine güvenim tamdır
Gönlümdeki aşk ateşini yandır, beni muhabbetine kandır, sevgini eksik etme
Senin azametin Önünde boyun eğdim, dize geldim, secdeye kapandım,
beni gufranına boğ, azabından esirge, Allahım!
Dünyâdan sıyrılıp huzuruna gelirken beni, Kelime-i Tevhid'den ayırma
Senin nârın da hoş, nurun da hoştur
Senin rahmetinden ümit kesmek ne boştur
Mal ve oğulların fayda vermediği o korkunç günde senin afvına nail olmak isterim,
bana affın yeter, lûtfunu göster"

Sen bana yol gösterirsen hiçbir vakit yolumu şaşirmam
Sen yol göstermezsen, dalâlette kalırım
Eğer Senin affın yalnız iyilere mahsus
ise ya kötülerin bağışlayıcısı kim olacak?
Herkesin İlah'ı sen'sin Ben ümmetin en müttakîsî olamadımsa, şerîri de sayılmam
Senin afvına sarılıyorum, îtiraf ederim, günâhım büyük,
fakat Senin affın ondan daha büyüktür"