Bir Çiçeğin Duası...

EY BüTüN CICEKLERIN, bütün bitkilerin, yerin
göklerin ve bütün alemlerin Rabbi,

Ben senin yarattigin tohumlardan cansiz bir
tohumdum bir zamanlar

Sen bana can verdin

Dualarimi kabul ettin, beni bir çiçek yaptin

Bana kendi diledigin gibi bir sekil verdin

Renklerle, desenlerle süsledin yüzümü

Bana bir koku sürdün, koklayani mest eden

Güzellerden bir güzel yaptin, görenlere gösterdin
SENIN verdigin cazibeyle kuslari, böcekleri çagirdim kucagima

Dayanamadilar, kostular

Onlara, senin rahmet çesmelerinden serbetler sundum

Senin izninle

Birbirimize güldük, birbirimize sarildik
El ele, kucak kucaga Sana sükrettik, Seni zikrettik günler boyunca

Nice kuslar, nice böceklerle tanistim böylece

Hepsiyle mutlu beraberliklerim oldu

NIHAYET BIRGüN

Beni bir mü'min kulun gördü

Yanimdan geçiyordu Beni fark etti Durdu, geri döndü, egildi

Yüzüme bakti uzun uzun önce gözleriyle,
sonra elleriyle oksadi Kokladi, kokladi

Bir öpücük kondurdu yanaklarima ayrilmadan

"Ne güzel yaratilmis!" dedi sessizce

Iste o an, niçin var oldugumu anladim

Melekler sardi etrafimizi ansizin

Imrenerek seyrettiler olup biteni

Görmedigi Rabbine görmüs gibi inanan bir insanin
yücelisini gördüler

Ve herseyi en ince ayrintisiyla kaydettiler

Cekilen resimlerde ben de vardim


EY DUALARA cevap veren Rabbim,

Ben cansiz bir tohumdum

Dualarimi kabul ettin, güzel bir çiçek oldum

Senin kudretinle canlandim, Senin san'atinla süslendim,
Senin lûtfunla güldüm

Simdi bir duam daha kaldi mahsere sakladigim:

Beni gören gözleri ateste yakma, yâ Rabbi!