Utanırım Ya Rahman....

Utanırım ya Rahman

senin aşkın ile açan ve hoş kokular veren bir gül olamadım Bir güneş olup doğamadım bir rüzgar olup esemedim


Bütün mahlukat sana itaat ederken aşk ile hu çeker aşk ile döner Yunus(as) misali



Utanırım ya Rahman

gaflet uykularımdan utanırım Sabahlara kadar sana secde eden bir Ebubekir (ra)bir Ömer bir Osman (ra)olamadım Onlar gibi Rasule aşık olamadım onunlayken bile hasret kalamadım



Utanırım ya Rahman

eshabı guzinin tövbesinden utanırım Uzeyr olup harama baktım diye vuramadım kendimi dağlara ağlaya ağlaya


AFFET YA RABBİ diyemedim



Utanırım Ya Rahman

mümin din kardeşlerim zulm altındayken gidip Ali (ra)olamadım Senin rızan için öldüremedim onları Ömer(ra) gibi hanımını çocuklarını yetim öksüz bırakmak isteyen gelsin diyemedim



Utanırım Ya Rahman

korkamadım yatağa girip uyumaktan Seddad Bin Evs (ra)olamadım yataktan kalkıp sabaha kadar secde edemedim



Ya Rahman

Ne güzel kulların var ben onlardan olamadım Şimdi ağlıyorum sessizce Sanki oturduğum yerde ölümümü bekliyorum Yok misali yasıyorum Her vasıtaya bindik fanide şimdi sıra tabut denen cansız ata binmekte



Şehadettir arzuhalım nasib edermisin

Ya Rahman

Cennette cemalinle şereflendirirmisin bu acizi

'RAHMETiM GAZABIMDAN üSTüNDüR' buyurmuşsun

Rahmetinle muamele eyle bizlere biz aciz kullarınız Öylesine bir ölüm nasip eyleki Azrail as geldiğinde hoş gelsin ve geldiğinde o görevini yerine getirmeden sen bizlerden Razı ol İnşALLAH