Mevlânâ Celâleddîn-İ Rûmî

Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî,
İslâm âlimlerinin ve evliyânın büyüklerindendir Soyu baba tarafından hazret-i Ebû Bekr-i Sıddîk’a, anne tarafından İbrâhim Edhem hazretlerine ulaşmaktadır 1207 (H604) senesinde Belh şehrinde doğdu 1273 (H 672) senesinde Konya’da vefât etti O BİR HAK ÂŞIĞIDIR
Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî, tasavvuf deryâsına dalmış bir Hak âşığıdır İlmi, teşbihleri, sözleri ve nasîhatleri bu deryâdan saçılan hikmet damlalarıdır Buyurdu ki:
“Helâl kazanıp helâlden yemeli, giyinmeli, çalışmalıdır Her hareketi Resûlullah’a (aleyhisselâm) uydurmalıdır”
“Dargınlar barışmalıdır Önce davranan önce Cennete girer”
“Tenhâda, yalnız kalınca da günâhtan sakınmalıdır”
“Nefsi mağlup etmek için, onu rahatsız etmelidir İstediği şeyi vermemelidir En tesirlisi, gündüzleri oruç tutmak, geceleri az uyuyup namaz kılmaktır”
Mevlânâ Celaleddin-i Rumi hazretlerini çok seven bir Müslüman, ölüm hastalığına yakalanır Öleceğini anlayınca evlâdını çağırır ve;
“Oğlum, ben ölünce hazret-i Mevlânâ kabrimde biraz dursun Affım için, Allahü tealaya niyâzda bulunsun” diye vasiyette bulunur ve vefat eder Durumu, hazret-i Mevlânâ’ya bildirirler
“Memnûniyetle” buyurur ve gidip kabir başında durur O zâtın affı için yalvarır Ölen kişinin fazla bir ameli yoktur aslında Ama hazret-i Mevlânâ’ya sevgisi çoktur Çocuklarından biri, rüyâsında görür ki, babası çok yüksek bir mertebededir Merak edip sorar:
- Babacığım, sen bu yüksek makâma nasıl kavuştun?
- Amel defterimde fazla bir amelim yoktu evlâdım, ama hazret-i Mevlânâ’yı çok seviyordum
- Sebep bu mu yâni?


“MEVLÂNÂ HÜRMETİNE AFFETTİ!”
- Evet Ben kabre girince, Münker Nekir melekleri çok korkunç şekilde geldiler Ve bana; “Rabbin kim? Dînin nedir?” diye sormaya başladılar O sırada çok güzel ve pek sevimli iki melek gelip;
- Bunları, bu kimseye sormayın! dediler
Çocuk sevindi
- Öyle mii, ne güzel
- Evet oğlum Münker Nekir, “Neden?” deyince de; “Çünkü Allahü teâlâ, hazret-i Mevlânâ hürmetine bunu affetti” dediler
- Sonra babacığım?
- Sonra da Münker Nekir bana dönüp; “Sen müsterih ol Rahatça uyu!” deyip geri gittiler