Büyük Velî Abdullah Bin Gâlib,

Büyük velî Abdullah bin Gâlib, Tâbiînden olup, sâde ve basit bir hayât yaşardı Yüz rekat kuşluk namazı kılar; “Biz Allahü teâlâya kulluk için, ibâdet etmek için yaratıldık” derdi Hattâ; “Dostlarına ve sana tâbi olanlara çok ibâdet ettiriyorsun, onları sıkıntıya sokuyorsun” diyen birine; “Onların ibâdet etmekten ne gözleri görmez oldu ne de belleri büküldü!” cevabını vermişti “RABBİNİN NİMETLERİNİ SÖYLE!”

Bâzen yaptığı amelleri insanlara anlatır ve insanları teşvik maksadıyla; “Allahü teâlâ bu gece bana şu kadar rekat namaz kılmayı, şöyle zikretmeyi, şunları okumayı nasîb etti” derdi Bu sözlerini dinleyenlerden bâzıları; “Senin gibi bir zât ibâdetleriyle böyle övünür mü?” dediklerinde, Kur’ân-ı kerîmden; “Rabbinin nîmetlerini söyle!” (Duhâ sûresi: 11) meâlindeki âyet-i kerîmeyi okudu ve; “Rabbim üzerimdeki nîmetlerini söylememi emrediyor, sizler ise gizlememi istiyorsunuz” dedi

Kişinin yaptığı ibâdet ve tâatleri başkalarına anlatmasının niyetine göre değişeceğini, hâlis ve riyâsız ise emr-i mârûf, iyiliği bildirmek olacağına işâret ederdi Ebû Saîd el-Hudrî’den rivâyet ettiği; “İki huy mü’minde bir araya gelmez; cimrilik ve kötü ahlâk” hadîs-i şerîfini devamlı okurdu

Abdullah bin Gâlib buyurdu ki:


KILICININ KININI KIRDI VE

“İnsana, âhirete giden yolda mutlaka şu dört şey lâzımdır: Birinci olarak, îtikâd ve amel Bunun için kendisine lâzım olan ilmi öğrenip tatbik etmek lâzımdır Bu ilim yolcuya yön verir, idâre eder İkinci olarak, bir zikir lâzımdır Bu, yolcuya tenhâda arkadaşlık eder ve zikir yardımı ile yalnızlık çekmez Üçüncü olarak, bu yolcunun haram ve şüphelilerden sakınması ve dünyâya düşkün olmaması lâzımdır Bu uygun olmayan düşünce ve başka şeylerin kendisini meşgûl etmemesine sebeb olur Dördüncü olarak, bir yakîn lâzımdır Bu da, yolcuyu gideceği yere kadar götürür”

Abdullah bin Gâlib, Zâviye Harbi denilen bir savaşa katılmıştı Bu sırada oruçlu idi Düşman saflarına hücum edeceği sırada başına biraz su döktü Sonra kılıcını sıyırıp kınını kırdı Bu, şehîd düşünceye kadar savaşacağım mânâsına gelirdi Düşman saflarına daldı Savaşa savaşa şehîd düştü Ölmeden önce şöyle duâ ediyordu:

“Allah’ım arzularımızın düşüklüğünden, kötülüğünden, amellerimizin noksanlığından sana sığınırız”