Nefse Ceza Vermek

İmam buyuruyor ki Kimya-yı saadet’te:
(Nefse, ceza vermeli her günahta elbette

Hiç affetmemelidir onun bir hatasını
Her günah işledikte, vermeli cezasını

Eğer göz yumulursa, daha azar, şımarır
Önüne geçilemez tehlikeli hal alır

Mesela haram yerse, aç bırakmalı biraz
Harama baktı ise, mubaha baktırılmaz

Biri, cünüb olmuştu rüyasında bir gece
Ve lakin tembellikten, gusl etmedi hemence

Çünkü nefsi dedi ki: (Hava soğuk bu vakit
Sabret, sabah olsun da, o zaman hamama git)

Nefsi, bu vesveseyi verince kendisine,
Fırladı yatağından inad için nefsine

Gusledip, hem nefsine ceza olsun diyerek,
İbadetle geçirdi geceyi sabaha dek

Ve dedi ki: (Rabbinin emrettiği bir işte,
Gevşek davranan nefsin cezası budur işte)

Ebu Talha vardı ki Sahabe-i kiramdan,
Namaz kılıyor idi bağ içinde bir zaman

O ara, güzel bir kuş gelip kondu yanına
Kaç rekat kıldığını şaşırdı bakıp ona

O da, kendi kendine dedi ki: (Bak ey nefsim!
Benim, dünya malında, asla yok bir hevesim

Rabbimin huzurunda ederken Ona taat,
Ondan gayri bir şeye edilir mi iltifat?

Madem ki düşüyorsun sen böyle bir hataya,
Ben de tasadduk ettim bu bağı fukaraya)

Biri de anlatır ki: Babamız uyuyordu
O sırada birisi, geldi ve onu sordu

Ben de, (Babam uyuyor) deyince o kimseye,
(Bu zaman uyunur mu?) deyip döndü geriye

Merak edip, ardından gidince onun biraz,
Baktım, kendi kendine diyor ki: (Ey boşboğaz!

Nene gerek, gayrinin işine karışırsın
Niçin bir başkasının haliyle uğraşırsın?

Eğer uygun değilse akşama yakın yatmak,
Zararı ona olur, sana ne behey ahmak!

Bu günden itibaren bir sene müddet ile,
Her gecen, uyumadan geçecek ibadetle)

Temim-i Dari vardı, Sahabedendi o da
Bir akşam namazını, kaçırmıştı uykuda

Uyanıp, çok üzüldü ve dedi ki nefsine:
(Sana, ceza olarak uyku yok tam bir sene)

Yine Mecma adında bir kimse vardı ki hem,
Bir gün, bir pencerede kadın gördü namahrem

O andan itibaren ahd etti ki o dahi:
(Artık bakmayacağım yukarıya Vallahi)