Çizginin Bıttıgi Yer..

~Çizginin Bittiği Yer ~~



Hepimiz aynı yöne koşuyoruz Var gücümüzle Yanımızda günahlarımız, sevaplarımız



Çünkü hayat, hep aynı yöne doğru sürdürülen bir koşudur



Koşu biter; biz biteriz, koşu biter



• • •



Dünyaya ölmeye gelinir



Yaşanmaya gelinseydi, koşunun sonu hep yeni yaşamalara çıkardı Koştukça hayata yaklaşır, bitmeyen ömürleri tekrar tekrar yakalardık



“Her fâni ölümü tadacaktır”



Koşuların, hedeflerin, bitirişlerin son soluğunda ölümü tatmak var



Geldik, gideceğiz Çare yok Giderken doğduğumuz günkü gibi saf, temiz ve haramsız olabiliyor muyuz? Kazanç budur Zor olan, imkânsız görünen budur Ve inanmak, imkânsızı başarabilme gücü, azmi ve kuvvetidir



İnanmak, dolu dolu yaşamaktır



• • •



Aylardan ne, günlerden hangisi, ayın kaçındayız?



Dün kimler göçtü, bugün kaç kişi uğurlandı, yarınlar kimleri çağırmada? Dünler, bugünler ve yarınlar, bizleri hem çağıran, hem uğurlayandır



Dünler de bitiyor



Dünler de koşmakta idi bizim gibi Demek, “dünya zamanı” da ömürlü Bugün, dünün bittiği çizgi Bugün ancak yarının sınırına kadar yaşayacak



Zaman bile sonsuz değil, mekân bile



Ve insan, zaman ve mekân ile birlikte eskiyor, koşuyor, tükeniyor



• • •



Zaman, mekân ve insanın benzerlikleri kaderlerinde Üçü de bitişe hizâlı ve hızlı



Güneş her sabah bir başka zemine doğuyor; bir gün daha yorulmuş olarak, yorulmuş bularak Bütün büyümeler sona doğrudur Kâinat bile büyümekte ve kaderine koşmakta



Demek ki, yaratılmışların tamamı ölüme yönelik



Bu ölümde, beraberlikler ve büyüklükler olmalı



Şair ne kadar haklı “Ölüm bunca güzel olmasaydı, Efendimiz ölmezdi”



• • •



Ölüm bunca güzel olmasaydı, güzeller ölmezdi



Giden, gitmeyi hak edebilmeli



Dünyaya yaşamaya gelmek; ölüm varsa, yalandır, yanlıştır



Çiçekler ölüyor, kuşlar ve ağaçlarla birlikte Ekinler ölüyor, yamaçlarla, dağlarla beraber Gün gelecek, ân gelecek, ölüm bile ölecek Zaman, mekân ve insan ile birlikte



Ölüm, “ölecekler” tükenince ölecek



Çünkü, kâinat çapında bir görev sona ermiş olacak



En son, en başa kardeş olacak



Sonsuz büyüklükte bir aynaya bakar gibi, en son, en başı; kendini görecek



• • •



Ölüm “kötü son” değil Sürpriz netice değil



Ölüm, koştuğumuz ve ulaştığımız tazeliktir



Ölümün bir adım ötesi yenilik



Ölümde konaklamadan ölümsüzlüğe varılmaz Ölümde dinleniriz Ömür boyu süren yorgunluklar orada üstümüzden atılır



Yaradana ve İki Cihan Efendisi’ne (asm) yorgunluksuz kavuşuruz



Yepyeni! ?



~~Gürbüz Azak~~