İlahi Armağan -62- Meclis

Ey evlat! İşlerin bir temel üzerine oturtulmuş değil; dolayısıyla yakında duvarın yıkılacak Temeli birtakım icat ve şaşkınlıkla attın Binayı da riya ve nifak üzere yükselttin Bu hâlde evini, nasıl sağlam gösterebilirsin? Bu yaptıkların tabiat ve boş arzuların eseridir Ye­men, içmen, nikâh etmen ve mal toplaman, kötü tabiat ve yersiz arzu ile olmakta Sâlih niyetin yok Yapılan işlerin hiçbirinde iyi niyet bu­lunmuyor İman sahibinin bütün hâllerinde ve işlerinde iyi niyet olur Yemesi, içmesi, giymesi ve evlenmesi ilâhî emirledir Onun dünyası da, âhireti de o emre göre olur Hak, kuluna dünyada şeriatı ile emir verir Öbür âlemde ise, bütün vasıtaları kaldırır İman sahibi, dünya­nın çabuk fena bulmakta olduğunu görür, perhiz eder Nasıl olsa kıs­metinin geleceğini düşünür, bekler Gelince dinin şahadeti ile alır ve kalbine tasdik ettirerek yer Gelen herhangi bir dünyalık için: “Benim buna ihtiyacım yok!” der ve kaçmaya başlar
Ama kısmetinde olduğu için onu alıp yemesi icbar edilir Onun dünyadaki hâli böyledir
Dünyadaki hâli böyle Âhirete gelince, oradaki cennetin yüzüne göz atmaz; ta, Yaratan'a varıncaya kadar Oradan bir şey alıp yiye­cek olsa, katî emirle alır İşaret verilir ve o yöne itilir, ondan sonra alıp yer Cennetin hakkını ödemek için emri kabul eder Yine o emir icabı huri-vildânın hakkını öder Oradaki bütün tatların hakkını da aynı emirle yerine getirir Bu hususta, peygamberlere, şehidlere, sâlihlere uyar Zaman zaman onlarla olduğu olur Ancak zamanının çoğu, Hak katında geçer
Hak'tan çekinir, emirlerini yapar ve ittikâ sahibi olursan O'ndan yardım gelir Cümle işlerinde onun açık yardımını görmeye başlar­sın Hak Teâlâ'nın şu kavlini işitmedin mi: “Bir kimse Hakk'a karşı ittikâ üzere olursa, Hak ona kapalı yolları açar Ummadığı yönden rızkını alır” (et-Talâk, 65/2-3)
İşte bu âyet-i kerime, sebeplere bağlanıp kalma kapısını kapadı Zengin kişilerin, şahların kapısını yüzüne örttü ve tevekkül kapısını ardına kadar açtı Ki, bir kimse, Hakk’ın kuvvetini ve kudretini düşü­nerek kötü işleri terk ederse yolu açılır, kurtuluş bulur Bol mükâfat verilir İnsanların tıkandığı yerde o tıkanmaz
Sizin hâliniz nice olur? Daha ne söylememi ve ne yapmamı bek­lersiniz Sizin için neler söylemedim, neler yapmadım ki? Şu şiir, hâliniz için ne iyi:
“İşittirirdin, hepsini haylasaydın diriye
Ama ölüdür, benzemez çağırdığın diriye”
Kalbin, iman, İslâm ve ikandan yana yaya Marifetin ve bilgin yok Bir hevesten ibaretsin ve seninle konuşulan sözler boşa gider
Ey münafıklar, tevekkül kelimesini dilden ettiniz, kalbiniz şirkle dolu Halkı Hakk'a ortak eder oldunuz Kalbim size karşı öfke ile do­lu Bu öfkemi Hak için yaparım Susar ve beni sıkışık duruma atmaz­sanız ne âlâ; aksi hâlde evinizi yakarım Közleri başınıza düşürürüm Ey acı ve tatlı suya hıyanet edenler, size neler etmem ki?
Allah'ım, Sana olan dargınlığımızı hallet Kaderin için yaptığı­mız nizayı bağışla Sana karşı yapmakta olduğumuz isyanla aramızı aç, rahatlıkla bizi isyandan kurtar Rahmetinle dileğimizi yerine ge­tir Âmin!