İlahi Armağan -54- Meclis

54 MECLİS


Bu konuşma Cuma sabahı medresede yapıldı
Konuşma tarihi: Hicrî 10 Ramazan 545, Milâdî 1150


Ey evlat! İki adımdır, onları at, muhakkak erersin Birinci adımı, dünyadan at; öbürü âhiret olur Bir adım nefsinden, bir adım yaratılmışlardan Ötesi malûm Şu dışı bırak; hemen iç âleme geçer­sin Bu işin bir başlayışı, bir de bitişi vardır Sende başlar, tamamı Allah Teâlâ'dan biter İpini, seleni bir yere at; amel kapısına otur Bir talep sahibi olursan yapılan işten daha yakın olursun
Yatağında oturma, yorganın altından çık ve kilitli kapılarını aç Sonra amel etmeyi iste ve çalışma yolunu ara Kalbini zikre yaklaştır Ona en çok dirilme gününü hatırlat İnsana bir ibret levhası olan kabirleri düşün Düşün: Hak Teâlâ bu kulları o gün nasıl bir araya toplayacak ve kudreti önünde durduracak? Bu düşüncelere devam edersen kalbinin karartısı gider, kederli hâli temizlenir Bina, sağlam temel üzerine kurulursa sabit olur ve yerleşir Herhangi bir bina sağlam temel üzerinde değilse onun yıkılması mukadderdir
Hâlini zahir hükümlere göre yaparsan kulların hiç biri onu yık­maya güçlü olmaz Şayet zahir hükme bağlı değilsen, yani dinî emir­lerin dış hükmünü yerine getirmez isen hiçbir hâlin sebat bulmaz ve hiçbir makama sahip olamazsın Doğruların kalbi, sana dargın bakar ve seni görmeyi istemezler
Yazık sana ey cahil, sana göre din oyuncak Karışık bir şey Hayır, anladığın gibi değil Kafanda keramet yok
Ey karıştırıcı ve korkutucu adam, kendini söze haklı gördün Hâlbuki sende öyle bir ehliyet yok Bu ehliyet, insanlar arasında sa­yılacak kadar tek olanlara verilir Bu hak ayrıca iyiler arasında bazı fertlere tanınır Onlar ehliyet sahibi olmadan konuşmazlar Aksi hâl­de âdetleri susmak olur Onlar şifreli konuşur Söze pek önem ver­mezler Onlar arasında söylemek emrini alan nadirdir Emir alınca konuşur, konuşmaya başlarlar, ama ne hâllerle Artık o konuşma sonunda haber olarak verilen şeyler, açık bilinir İşlerin, sırrına ve kalbine izafesi zevahiri kurtarmak için olduğu anlaşılır İşte bun­dandır ki, Hazret-i Ali (ra) şöyle buyurdu: “Perde açılsaydı, yakinim artmazdı” Yine buyurur: “Görmediğim Allah'a kulluk etmem” Yine söyler: “Rabb’im, kalbimi gösterdi”