İlahi Armağan -45- Meclis

Kalbini mescid eyle; orada Hakk'a kulluk et ve yalnız Allah'ı çağır, başkasını anma “Mescidler Allah içindir; orada Allah'tan gayrisine dua etme­yiniz” (el-Cin, 72/18) mealine gelen âyet-i celilenin mânasını düşün
Kul, derece derece yükselir İslâm olur, sonra imana kavuşur Sonra ikana, marifet hâline, sonra ilim tecellisine, sonra sevgiye, sonra sevilmeye, daha sonra aramaya başlar Daha sonra bunu da bı­rakır, artık aramaz, aranır Artık bu kul, kemâl sahibidir, aklına aldı­ğını bırakmaz Anmakta olduğu herhangi bir şeyi unutmaz Gaflet uykusuna dalarsa uyandırırlar Kötü bataklığa düştüğü zaman ikaz edilir Herhangi bir emir tevdi edilirse yapar ve ikbal kazanır; daima konuşturulur, susması istenmez Bu zât, her hareketinde ayıktır Kalp aynası saf ve temizdir Çünkü o daima kalbini kirlerden beri kılar O zâtın dışına bakılsa derhal ruhundaki temizlik sezilir Bu temizlik ona Peygamber’inden veraset yoluyla gelmiştir; dışı uyur, ama kalbi uyumaz Peygamber (sav) Efendimiz’in gözleri uyurdu; ama kalbi her an ayık dururdu Her yanı nur olmuştu Önden geleni gördüğü gibi arkadan geleni de görürdü Bu hâl herkese hâlince nasip olur Hiç kimsenin hâli öbürüne uymaz Peygamber (sav) Efendimiz, bu mâ­nayı şöyle dile getirdi: “Hiç kimse diğer kimse gibi ayık olamaz; karakter bakımından biri, diğerine uymaz”
Şu var ki, büyük velîler ve varlığını Hak varlığına katanlar, hep birden, Peygamber (sav) Efendimiz’den artan sofraya konuk olurlar İçtiği ilâhi şarabın kalanıyla doyarlar O ummandan bir katre, iç âlemlerini coşturmaya yeter O keramet dağından tozan bir zerrecik varlıklarını yükseltmeye kâfi gelir Çünkü bunlar, onun vârisleridir Çünkü bunlar, O'nun yoluna canla başla girmişlerdir O'na varlıkla­rını vererek yardım ederler Her yolunu kaybedene, o büyük Peygam­ber’i (sav) gösterirler
Halka din ilmini öğreten onlar, her iyiliği yapan yine onlar olur Allah'ın selâmı onlara olsun, sevgisi onlara olsun Ayrıca o büyük zât­lardan, gelenek yolu ile kıyamete kadar fayda alanlara da olsun