Ehl-İ İbâhenin Yanlış Ve Cahillik Yolları

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-02-2012

EHL-İ İBÂHENİN YANLIŞ VE CAHİLLİK YOLLARI

Her şeye mubah diyenler, Allahü Teâlâ'nın çizdiği huduttan çıktılar

Yanılmaları ve cahillikleri yedi sebepten oldu

BİRİNCİ SEBEP: Allahü Teâlâ'ya iman etmeyen bir grubun cahilliğidir

Çünkü O'nu hayâl ve vehim hazinesinde aradılar

O'nun nasıl ve ne gibi olduğunu araştırdılar

Bulamayınca inkâr ettiler ve işlerin oluşunu yıldızlara ve tabiata havale ettiler, insanlar, diğer hayvanlar, hikmet ve nizamla dolu bu şaşılacak âlemin kendiliğinden meydana geldiğini, yahut daima var olduğunu veya kendinden haberi olmayan tabii bir şey olmayacağını zannettiler

Bu kimse, yazılmış güzel bir yazıyı görünce, bunun kudretli, âlim ve irâde sahibi bir kâtib olmaksızın, kendiliğinden yazıldığını veya hep bu şekilde yazılmış bulunduğunu sanan kimse gibidir

Körlüğü bu dereceye gelen kimse, hâdiseleri yanlış açıdan görür! Tabiiyyecilerin ve müneccimlerin yanılma sebeplerine daha evvel işaret eyledik

İKİNCİ SEBEP: Ahireti anlayamayan bir grubun cahilliğidir

İnsanın nebat [bitkil ve diğer hayvanlar gibi olduğunu, ölünce yok olacağını, ona azab, eziyet, mükâfat olmayacağını zannettiler

Bunun sebebi kendini tanıyamamasıdır

Zira kendi hakkında bilgisi, eşek, öküz ve ağaç kadardır

İnsanın hakikati olan ruhu bilmiyor

Ruh ebedîdir, asla ölmez

Fakat vücud ondan alınır, buna ölüm denir

Bunun esası dördüncü unvanda anlatılacaktır

ÜÇÜNCÜ SEBEP: Allahü Teâlâ'ya, ve âhirete iman edip, imanı zayıf olan bir grubun cahilliğidir

Şeriatın mânâsını anlayamamışlardır

«Allahü Teâlâ'nın bizim ibadetlerimize ne ihtiyacı ve ne de günahlarımızın ona ziyanı vardır

Zira O hakîm-i mutlaktır, insanların ibadetine ihtiyacı yoktur

O'nun indinde ibadetle günah aynıdır» derler

Bu cahiller Kur'ân-ı Kerim'de şöyle buyurulduğunu da görürler: «Nefsini tezkiye eden, elbette kendisi için tezkiye etmiştir» (1)

«Mücâhede eden, elbette kendisi için mücâhede etmiştir» (2)

«İyilik yapan kendisi için yapmıştır» (3)

Bu zavallı, şeriatı bilmeyen bir kimsedir

Şeriatın mânâsını, kendisi için değil, Allahü Teâlâ için iş yapmak olarak anlıyor

Bu şuna benzer ki, hasta perhiz etmez ve «Sözünü dinlerim yahut dinlemem, hekim de ne oluyor?» der

Bu söz doğrudur, fakat o kimse ölür

Hekime ihtiyacı sebebi ile değil, perhiz etmemek, onu helake götürmüştür

Hekim ona sadece yol göstermiştir

Onun ölümü hekime ne ziyan verir ki! Bedenin hastalığı bu dünyada helake götürdüğü gibi, kalbin hastalığı da öbür dünyada helakine sebep olur! İlâç ve perhiz bedenin sıhhatine sebep olduğu gibi, tâat, marifet ve günahlardan sakınma da kalbin sıhhat ve selâmetine sebeptir

Hususan âyet-i kerimede

«Allah'ın huzuruna, kalb-i selim ile gelenlerden başkası kurtulamayacaktır» (4), buyuruldu

08-02-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Ehl-İ İbâhenin Yanlış Ve Cahillik Yolları EHL-İ İBÂHENİN YANLIŞ VE CAHİLLİK YOLLARI Her şeye mubah diyenler, Allahü Teâlâ'nın çizdiği huduttan çıktılar Yanılmaları ve cahillikleri yedi sebepten oldu BİRİNCİ SEBEP: Allahü Teâlâ'ya iman etmeyen bir grubun cahilliğidir Çünkü O'nu hayâl ve vehim hazinesinde aradılar O'nun nasıl ve ne gibi olduğunu araştırdılar Bulamayınca inkâr ettiler ve işlerin oluşunu yıldızlara ve tabiata havale ettiler, insanlar, diğer hayvanlar, hikmet ve nizamla dolu bu şaşılacak âlemin kendiliğinden meydana geldiğini, yahut daima var olduğunu veya kendinden haberi olmayan tabii bir şey olmayacağını zannettiler Bu kimse, yazılmış güzel bir yazıyı görünce, bunun kudretli, âlim ve irâde sahibi bir kâtib olmaksızın, kendiliğinden yazıldığını veya hep bu şekilde yazılmış bulunduğunu sanan kimse gibidir Körlüğü bu dereceye gelen kimse, hâdiseleri yanlış açıdan görür! Tabiiyyecilerin ve müneccimlerin yanılma sebeplerine daha evvel işaret eyledik İKİNCİ SEBEP: Ahireti anlayamayan bir grubun cahilliğidir İnsanın nebat [bitkil ve diğer hayvanlar gibi olduğunu, ölünce yok olacağını, ona azab, eziyet, mükâfat olmayacağını zannettiler Bunun sebebi kendini tanıyamamasıdır Zira kendi hakkında bilgisi, eşek, öküz ve ağaç kadardır İnsanın hakikati olan ruhu bilmiyor Ruh ebedîdir, asla ölmez Fakat vücud ondan alınır, buna ölüm denir Bunun esası dördüncü unvanda anlatılacaktır ÜÇÜNCÜ SEBEP: Allahü Teâlâ'ya, ve âhirete iman edip, imanı zayıf olan bir grubun cahilliğidir Şeriatın mânâsını anlayamamışlardır «Allahü Teâlâ'nın bizim ibadetlerimize ne ihtiyacı ve ne de günahlarımızın ona ziyanı vardır Zira O hakîm-i mutlaktır, insanların ibadetine ihtiyacı yoktur O'nun indinde ibadetle günah aynıdır» derler Bu cahiller Kur'ân-ı Kerim'de şöyle buyurulduğunu da görürler: «Nefsini tezkiye eden, elbette kendisi için tezkiye etmiştir» (1) «Mücâhede eden, elbette kendisi için mücâhede etmiştir» (2) «İyilik yapan kendisi için yapmıştır» (3) Bu zavallı, şeriatı bilmeyen bir kimsedir Şeriatın mânâsını, kendisi için değil, Allahü Teâlâ için iş yapmak olarak anlıyor Bu şuna benzer ki, hasta perhiz etmez ve «Sözünü dinlerim yahut dinlemem, hekim de ne oluyor?» der Bu söz doğrudur, fakat o kimse ölür Hekime ihtiyacı sebebi ile değil, perhiz etmemek, onu helake götürmüştür Hekim ona sadece yol göstermiştir Onun ölümü hekime ne ziyan verir ki! Bedenin hastalığı bu dünyada helake götürdüğü gibi, kalbin hastalığı da öbür dünyada helakine sebep olur! İlâç ve perhiz bedenin sıhhatine sebep olduğu gibi, tâat, marifet ve günahlardan sakınma da kalbin sıhhat ve selâmetine sebeptir Hususan âyet-i kerimede «Allah'ın huzuruna, kalb-i selim ile gelenlerden başkası kurtulamayacaktır» (4), buyuruldu