Güzel Edep

Abdülkadir Geylâni kuddise sirruh buyurur:

- Benim bir mürsidim vardi Her ne zaman müskilim olsa ve zor bir durumla karsilassam, hemen onu bana açar, mes'eleyi hal ederdi Hiç bir zaman benim konusmama lüzum birakmazdi Böyle olusu, benim ona karsi gayet hürmetkâr davranmamdan ve hüsn ü edeble hareket etmemden ileri geliyordu Bizi tenvir eden büyüklerimize karsi daima hürmetkâr davranmis, hüsn ü edeble hareket etmisimdir
Hazret-i Mevlâna Celâleddin Rûmî kuddise sirruh hazretlerinin edeb hakkindaki siirleri:
Efendi, bilmis ol ki edeb,
Insanin bedeninde ruhdur
Efendi edeb, Allah adamlarinin
Gözü gönlü nurudur
Âdem süflîden degil, âlem-i ulvîdendir
Yani bedeni ile topraktan yaratilmis ise de ruhu ile eflâkidir
Bunu anla, su dönen felegin dönüsündeki letâfet de edebdendir
Eger seytanin basini ezmek dilersen, gözünü aç ve gör ki seytanin katili edebdir Âdemoglunda edeb bulunmazsa o Âdem âdemoglu degildir
Insan ile hayvan bedenleri arasindaki fark edebdir
Gözünü aç da tamamiyle kelâmullaha bak
Kur'an'in bütün âyetleri, edeb ta'liminden ibârettir
Iman nedir? diye akildan sordum
Akil kalbimin kulagina dedi ki
“Iman edebdir”
Ey Sems-i Tebrizî, sen sirri ilâhisin Sus!
Dünya gecesini aydinlatacak isiklarin
En parlagi edebdir
Mümsad Deynûrî kuddise sirruh velilere karsi edebini söyle anlatir:
- Hangi velinin huzuruna girsem; nesebimi unuturum Ilimden yana bos olurum Marifet islerinde ise yokluga bürünürüm
Bundan sonra da aksini yapanlari söyle anlatirdi:
- Bir kimse, her hangi bir seyhin yanina giderken, kendine has hazla giderse, ondan alacagi hazzi kaybeder Onu görmekle bir sey elde edemez Onunla, sohbetten umdugunu bulamaz Edeb erkânindan istifade edemez (Tabakatü'l-Kübra)