Hizmetin Mükafatı:

Osman b Ebu’l-As’ dan: Sakif kabilesinin hey’eti ile birlikte Resûlullah’a gelmistik Kapisina varinca develerimizden indik
- Develerimizi kim tutacak? dediler Herkes Resûlullah’in huzuruna girmeye can atiyor, disarda kalmak istemiyordu Aralarinda en küçükleri ben oldugum için:
- Isterseniz ben tutayim, ama siz çiktiktan sonra da benimkini tutacaginiza söz verir misiniz? dedim
- Tamam tutariz, diyerek içeri girdiler Biraz sonra disari çiktiklarinda, bana:
- “Haydi gidiyoruz” dediler
- “Nereye?” dedim
- “Memleketimize” dediler
- “Ben evimden çikayim, Resûlullah’in -sallallahu aleyhi ve sellem- kapisina kadar geleyim, sonra da onunla görüsmeden geri döneyim öyle mi? Bana söz verdiginizi unutmayin!” dedim

- Peki öyleyse acele et Zaten biz senin adina da soru sorduk Sormadigimiz bir sey kalmadi, dediler Hemen Resûlullah’in -sallallahu aleyhi ve sellem- huzuruna girerek:
- Ey Allah’in Resûlü -sallallahu aleyhi ve sellem- beni dinde derin anlayisli yapmasi ve ilim ögrenmeyi nasip etmesi için Allah’a dua et” dedim
- Ne dedin? diye sordu Sözümü tekrar ettim Bu defa:
- Benden arkadaslarinin hiç birinin istemedigi bir sey istedin Git sen onlarin baskanisin Kavmin arasinda sana gelenlerin de baskanisin, buyurdu (Hayatü’s-Sahâbe, Taberânî)

Insan, firsat düstükçe, ibâdet ve hayrin, büyügüne küçügüne bakmayip, ihlâs üzere hepsini yapmaga gayret etmelidir Çok büyük hizmet yapanlar, bazi küçük görülenleri ihmal ederler Halbuki Allah Teâlâ’nin rizasi nerededir, hangisindedir bilinmez