Ruhun Dünyadaki Seyrüsefer Menzilleri

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-02-2012

RUHUN DÜNYADAKİ SEYRÜSEFER MENZİLLERİ

Bütün âlimlerin söyledikleri ve kitaplarında yazdıkları gibi «Bu işler taklid ve dinlemekten başka şekilde bilinemezler

Basiretin bunlara yolu yoktur», deyip bu anlattıklarımıza uymadığını söylersen, cevabında deriz ki, onların özürlerinin ne olduğu daha evvel açıklandı

Bu söz onlara muhalefet olmaz

Âhiret için onların söyledikleri doğrudur

Fakat his olunanları bildirmekten dışarı çıkmadılar

Ya ruhla alâkalı olanları bilmediler, ya bildiler de insanların çoğu anlayamadığı için uzun anlatamadılar

Cismanî olanlar, şeriatın sahibinden işitmek ve onu taklit etmekten başka şekilde bilinmez

Fakat bu anlattıklarımız, ruhun hakikatini bilmeye dair diğer bir kısımdır

Bunu bilmek ise, basiret yoluyla ve kalb gözüyle görmekle oluyor

Bu da, kendi vatanından ayrılana [nefsinden kurtulana] veriliyor

Orada azık ve menfaate bakılmadan, din yolunda yolcu olmak esas tutulmuştur

Bu vatan için şehir ve ev istemeyiz

Çünkü beden vatanıdır

Bedenin yolculuğunun ise kıymeti yoktur

Fakat insanın hakikati ve esası olan ruhun karar kılacağı bir yer vardır, oradan meydana çıkmış, vatanı da orasıdır; burada ise yolcudur

Yolda onun birçok menzilleri, konak yerleri vardır

Her menzil bir başka âlemdir

Vatanı ve ilk karargâhı hisler âlemidir

Sonra hayâller, sonra mevhumlar ve sonra da ma'kulâttır

Makulât dördüncü menzildir

Bu âlemde kendi hakikatinden dördüncüsü haber alır ve bundan başkası haber almaz

Bu âlemler bir misâl ile anlaşılabilir

O da şöyledir: insan hisler âleminde bulunduğu müddetçe derecesi, kendini muma atan pervane böceğine benzer

Çünkü onun yalnız göz hissi vardır

Hayâl ve hafızası yoktur

O karanlıktan kaçıyor, bir pencere arıyor

Mumu pencere sanıp kendini ona vuruyor, harareti hissedince bunun acısı hıfzında kalmıyor ve hayalinde durmuyor

Çünkü hıfz ve hayali yoktur ve o dereceye gelmemiştir

Bunun için başka zaman ölünceye kadar yine kendini muma atıyor

Eğer onda hayal ve hıfz kuvveti olsaydı, bir kere canı yanınca, tekrar mumun alevine atılmazdı

Diğer hayvanlar bir defa dövülünce, ikinci defa sopayı görürse kaçarlar

Çünkü o acının hayâli bu hayvanların hıfzında kalmış olur

O hâlde hisler, birinci menzildir

İkinci menzil, tahayyüldür, insan bu derecede bulunduğu müddetçe dört ayaklı hayvanlar gibidir

Bir şeyden canı yanmayınca, ondan kaçılacağını bilmez

Fakat bir defa acıyı yiyince, bundan sonra kaçar

Üçüncü menzil, mevhumlardır

Bu dereceye ulaşınca, koyun ve at gibidir

Görmediği, hissetmediği acıdan da kaçar

Düşmanı olduğunu ve canını yakacağını anlar

Hiç kurt görmeyen bir koyun, hiç aslan görmeyen bir at, kurt ve aslanı gördüklerinde kaçarlar ve düşmanı olduklarını anlarlar

Halbuki, şekil ve görünüş bakımından daha büyük olan inekten, filden ve deveden kaçmazlar

Bu onların içine konmuş öyle bir gözdür ki, onunla kendi düşmanını görürler

Bununla beraber, yarın olacak olanlardan sakınamazlar

08-02-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Ruhun Dünyadaki Seyrüsefer Menzilleri RUHUN DÜNYADAKİ SEYRÜSEFER MENZİLLERİ Bütün âlimlerin söyledikleri ve kitaplarında yazdıkları gibi «Bu işler taklid ve dinlemekten başka şekilde bilinemezler Basiretin bunlara yolu yoktur», deyip bu anlattıklarımıza uymadığını söylersen, cevabında deriz ki, onların özürlerinin ne olduğu daha evvel açıklandı Bu söz onlara muhalefet olmaz Âhiret için onların söyledikleri doğrudur Fakat his olunanları bildirmekten dışarı çıkmadılar Ya ruhla alâkalı olanları bilmediler, ya bildiler de insanların çoğu anlayamadığı için uzun anlatamadılar Cismanî olanlar, şeriatın sahibinden işitmek ve onu taklit etmekten başka şekilde bilinmez Fakat bu anlattıklarımız, ruhun hakikatini bilmeye dair diğer bir kısımdır Bunu bilmek ise, basiret yoluyla ve kalb gözüyle görmekle oluyor Bu da, kendi vatanından ayrılana [nefsinden kurtulana] veriliyor Orada azık ve menfaate bakılmadan, din yolunda yolcu olmak esas tutulmuştur Bu vatan için şehir ve ev istemeyiz Çünkü beden vatanıdır Bedenin yolculuğunun ise kıymeti yoktur Fakat insanın hakikati ve esası olan ruhun karar kılacağı bir yer vardır, oradan meydana çıkmış, vatanı da orasıdır; burada ise yolcudur Yolda onun birçok menzilleri, konak yerleri vardır Her menzil bir başka âlemdir Vatanı ve ilk karargâhı hisler âlemidir Sonra hayâller, sonra mevhumlar ve sonra da ma'kulâttır Makulât dördüncü menzildir Bu âlemde kendi hakikatinden dördüncüsü haber alır ve bundan başkası haber almaz Bu âlemler bir misâl ile anlaşılabilir O da şöyledir: insan hisler âleminde bulunduğu müddetçe derecesi, kendini muma atan pervane böceğine benzer Çünkü onun yalnız göz hissi vardır Hayâl ve hafızası yoktur O karanlıktan kaçıyor, bir pencere arıyor Mumu pencere sanıp kendini ona vuruyor, harareti hissedince bunun acısı hıfzında kalmıyor ve hayalinde durmuyor Çünkü hıfz ve hayali yoktur ve o dereceye gelmemiştir Bunun için başka zaman ölünceye kadar yine kendini muma atıyor Eğer onda hayal ve hıfz kuvveti olsaydı, bir kere canı yanınca, tekrar mumun alevine atılmazdı Diğer hayvanlar bir defa dövülünce, ikinci defa sopayı görürse kaçarlar Çünkü o acının hayâli bu hayvanların hıfzında kalmış olur O hâlde hisler, birinci menzildir İkinci menzil, tahayyüldür, insan bu derecede bulunduğu müddetçe dört ayaklı hayvanlar gibidir Bir şeyden canı yanmayınca, ondan kaçılacağını bilmez Fakat bir defa acıyı yiyince, bundan sonra kaçar Üçüncü menzil, mevhumlardır Bu dereceye ulaşınca, koyun ve at gibidir Görmediği, hissetmediği acıdan da kaçar Düşmanı olduğunu ve canını yakacağını anlar Hiç kurt görmeyen bir koyun, hiç aslan görmeyen bir at, kurt ve aslanı gördüklerinde kaçarlar ve düşmanı olduklarını anlarlar Halbuki, şekil ve görünüş bakımından daha büyük olan inekten, filden ve deveden kaçmazlar Bu onların içine konmuş öyle bir gözdür ki, onunla kendi düşmanını görürler Bununla beraber, yarın olacak olanlardan sakınamazlar