İlahi Armağan -20- Meclis

20 MECLİS


Bu konuşma Cuma sabahı medresede yapıldı
Konuşma tarihi: Hicrî 12 Şevval 545, Milâdî 1150


Ey şu beldenin halkı, sizde nifak çoğaldı, ihlâs azaldı Sözler çok; fakat onlara uygun iş yok İşi olmayan söz, hiç bir şeye yaramaz Sahibine felâket getirir, kurtuluş getirmez Önüne iş gelmeyen söz, kapısız eve benzer, merdivensiz binadır İçinden iyilik geçmeyen ha­zineye benzer Yalnız söz, kuru davadan ibarettir Boş söz, ruhsuz ka­lıba benzer, o bir put gibidir Ayağı yoktur, eli yoktur, bir şey tuta­maz Yaptıklarının çoğu ruhsuzdur İşlerin ruhu ihlâs, tevhid ve Al­lah'ın Kitabı’na yapışmaktır Peygamber’in (sav) âdetlerine uymak­tır Gafil olmayınız Şu anda yaptığınız kötülükleri iyiliğe çeviriniz, isabet olur Emirlere uyunuz Yasakları bırakınız; kader karşısında uysallık gösteriniz
Halktan çok azı Mevlâ şarabını içer Ülfet ve müşahede âlemine pek azı geçebilir O'na yakın olan az bulunur Mevlâ'nın yakınlığına eren, kader ve belâ üzüntülerini bilmez, günleri darlıkla geçer; ama farkında değildir Allah'a hamd eder, şükreder
Vasfı anlatıldığı gibi olan büyükler, Mevlâ'ya itiraz etmediler Hâllerine şükrettiler, ereceklerine bunun için erdiler Bu hâle erene her şey lâyık
Size gelen belâ Allah yolcularına da gelir Onların bir kısmı sab­reder Diğer kısmı sabrı da bırakır Kendinden geçer Belâdan darlanmak iman zayıflığındandır O anda iman çocuktur Belâ zamanı sabretmek, imanın gençlik çağıdır Belâ geldiği zaman, kaderin bir icabı bilip uymak imanın yetişkin çağıdır Belânın getirdiği bütün hâllere razı olmak, Hak ilmine ermekten, O'na yakınlıktan ileri ge­lir Kalp ve sır Hakk'a yakın olduğu zaman belânın hiç bir şeyi do­kunmaz Bu durum, müşahede ve hâl dili ile konuşma âlemidir İman sahibi iç âlemini dış varlığına ve yaratılmış bütün varını Hakk'a ile­tir Mevlâ katında bütün varlığını eritir Mevlâ dilerse onu tekrar halka gönderir Dağınık işlerini bir araya getirir Kıyamet günü hal­kın cesedini dirilttiği gibi onun dağınık hâllerini de toparlar
Kıyamet günü insanların bütün azaları tümü ile dağılır Sonra İsrafil'e emrolunur; sûra üfler, her şey yerli yerine gelir Bu, halka göredir Allah yolcuları, halktan ayrı bir hâl taşırlar Hak’tan gelen bir nazarda ölür, bir nazarda dirilirler
Sevginin şartı, sevilene karşı irade sahibi olmamaktır ve onu de­ğil, dünyayı, âhireti ve halka dair cümle şeyi bırakmaktır Allah sev­gisi kolay değildir O iddia ile olmaz Sizden herhangi biri bu hususta iddia sahibi olursa, sevgiden uzaktır Birçok iddia sahibi olmayanlar vardır ki, Hak katında mekân tutmuştur