İlahi Armağan -20- Meclis

İslâm dinine girmiş olanlardan hiç birini hakir görmeyiniz Hak sırrı onlarda boldur Nefislerinizi, onlara karşı tevazua alıştırınız Allah'ın kullarına büyüklük satmayınız Gaflet hâlinden uyanınız Siz büyük bir gaflet içindesiniz Sanki hesabınız görülmüş, sıratı geçmişsiniz ve cennetteki yerinizi görmüşsünüz! Bu aldanış nedendir? Her birinizin Allah'a karşı çok isyanı vardır Bu isyandan kimse tevbe etmiyor ve hâlini düşünmüyor, öyle sanıyor ki, hataları unutuldu Halbuki, yerine ve tarihine göre onlar defterinize yazılıdır Onların azı da çoğu da sorulacak, ona göre ceza veya mükâfat verilecek
Ayılınız, ey gafiller! Uyanınız, ey uykudakiler! İlâhî rahmete varlığınızı atınız Bir kimsenin hatası çoğalırsa onun hâli fenadır Bunlar üzerinde ısrar ederse küfre gidebilir Yaptığına pişmanlık duymayanın sonu acı gelir İşini derlemeyecek olursa sonundan korkulur
Ey dünyası ile âhiretini elden çıkaran kişi; ey halkı alarak Hâlık'ı bir yana bırakan adam, korkun yalnız maddî ihtiyaçtan Zen­ginlik çabası dışında işlediğin bir şey yoktur
Yazık sana! Neler düşünüyorsun? Rızkın vaktiyle ayrılmıştır; artmaz ve eksilmez Öne alınmaz, sonraya kalmaz Hakk’ın kefaletine inanmıyorsun Bütün hırsın, sonu olmayacak şeyi aramakta Bu kö­tü hırsın seni hakikî bilgi sahiplerinin huzurunda olmaktan alıkoy­du Hayır işlerde bulunmak sana nasip olmuyor Çünkü hırsın var Kârın eksilecek diye korkuyorsun Zararının azalacağını sanıyorsun, bilâkis artar
Yazık sana, ana karnında seni kim besledi biliyor musun? O hâl­de iken sen neydin, şimdi nesin? Kendi varlığına ve halka dayanmak­tasın Parana ve puluna itimat ediyorsun Ticaret işindeki bilgine güvenmektesin Bölgenin şahı bugün var, yarın yok olabilir; ona gü­venmek akıl kârı değil, sen, ona güvenmektesin Allah'tan başka her kime itimat edersen o senin ilâhın olur Her kimden korkuyorsan, ona tapıyorsun demektir Her kimden, iyilik ve zararı görüyorsan onların asıl yürütücüsü olana inanmıyorsun, küfürdesin ve onlar sana ilâh oluyor
Yakında belgeni verirler Aziz ve Celil olan, senden gözünü, ku­lağını, malını, kuvvetini alır Bütün güvendiğin şeyler gider, kaybo­lur Kullarla aran açılır Onların sana karşı kalbi katılaşır Ellerini senden çekerler Seni işinle baş başa bırakırlar Kapılarını yüzüne vu­rurlar İcabında seni kapı kapı dolaştırırlar Bu arada bir lokma da­hi vermezler Çağırsan yardımına koşan olmaz Bunlara sebep, senin şirk ehline karışmış olmandır Hakk'ın gayrına güvenmiş olmandır O'nun nimetini başkasından görüp bilmendir Ve O'ndan gayri kimselerden yardım talebinde bulunmandır
Anlattığım hâlleri halkın çoğunda görüyorum Hele isyankâr olanların hemen hepsinde oluyor Onlardan tevbe edenler kurtulu­yor, işi anlıyorlar, hatalarından çekiliyorlar Bu kez rahmet nazarı onlara yetişiyor ve lütuf kapısı açılıyor